مقدمه: ارتقای کیفیت و پویایی برنامههای آموزش عالی مستلزم ارزشیابی مستمربرنامهدرسی است. دوره دکتری تخصصی بهداشت باروری در سال 1385 در ایران راهاندازی شد و توصیه شد تا برنامهدرسی آن، با ارزیابی عملکرد دانشآموختگان در محیط کار، نظرسنجی دانشجویان، مدرسان و مدیران آموزشی،مورد ارزشیابی قرار گیرد. این مطالعه با هدف تبیین چالشهای برنامهدرسی دوره دکتری تخصصی بهداشت باروری صورت گرفت.
روش بررسی: بارویکرد تحلیل محتوی کیفی و با نمونهگیری هدفمند و گاهی فرصتطلبانه، تجارب و دیدگاههای 33 نفر ازدانشآموختگان و دانشجویان دوره دکتری بهداشت باروری،مدیران آموزشی و اعضا بورد بهداشت باروری درباره برنامهدرسی دوره دکتری بهداشت باروری، با کمک مصاحبه فردی و کسب نظرات مکتوب در سال 94-93 جمعآوری گردید. کلیه دادهها مکتوبشده، کدگذاری عبارت مهم و مرتبط انجام شد. با دستهبندی کدهای مشابه، طبقات اولیه شکل گرفت. با ادامه دستهبندیها، پنج طبقه اصلی استخراج گردید.
نتایج: پنج طبقه از تحلیل دادهها شامل عدم کفایت عناوین و ماهیت دروس، چالشهای آموزش دانشجو، ناکامی در تحقق اهداف برنامه درسی، طولانی بودن دوره پژوهشی، ابهام جایگاه حرفهای دانشآموختگان ظهور یافت که هر یک از زیر طبقات متعددی شکل گرفته بودند.
نتیجهگیری: نتایج نشان داد برنامهدرسی دکتری بهداشت باروری برای تأمین رسالت دورهنیاز به بازنگری دارد و طراحی دروسی نظیر سلامت جنسی و تقویت ماهیت بالینی دوره، ضروری است. همچنین شکلگیری گروه آموزشی مستقل بهداشت باروری جهت مدیریت امور تحصیلات تکمیلی و نظارت بیشتر بورد بهداشت باروری بر امور آموزش دوره مورد تاکید قرار گرفت. بهعلاوه جهت تأمین نیازهای سلامت باروری جامعه، بایستی حضور متخصصین بهداشت باروری در جایگاههای شغلی متعدد مورد توجه قرار گیرد.
واژههای کلیدی: برنامهدرسی، دکتری بهداشت باروری، تحلیل محتوی کیفی
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |