دوره 20، شماره 3 - ( پاییز 1404 )
جلد 20 شماره 3 صفحات 1295-1280 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Meraji M, Sadeghi F, Fazaeli S, Kimiafar K. Evaluating the factors affecting the success of e-learning from the perspective of students of Mashhad University of Medical Sciences. jmed 2025; 20 (3) :1280-1295
URL: http://jmed.ssu.ac.ir/article-1-1594-fa.html
URL: http://jmed.ssu.ac.ir/article-1-1594-fa.html
معراجی مرضیه، صادقی فاطمه، فضائلی سمیه، کیمیافر خلیل. ارزیابی عوامل موثر بر موفقیت آموزش الکترونیکی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد. مجله مركز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشكي يزد. 1404; 20 (3) :1280-1295
دانشگاه علوم پزشکی مشهد ، merajim1@mums.ac.ir
چکیده: (26 مشاهده)
مقدمه: ﺑﺎ ﭘﯿﺸﺮﻓﺖ روز اﻓﺰون ﻋﻠﻢ و ﺗﮑﻨﻮﻟــﻮژی، ﺷــﯿﻮهﻫﺎی اراﺋﻪ آﻣﻮزش ﻫﻤﺎﻧﻨﺪ دیﮕﺮ ﺟﻨﺒﻪﻫﺎی زﻧﺪﮔﯽ دﭼﺎر ﺗﻐﯿﯿــﺮ و ﺗﺤﻮﻻﺗﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺎﺣﺼــﻞ آن، اراﺋــﻪ ﺷــﯿﻮهﻫﺎی آﻣﻮزش الکترونیکی یﺎ ﻫﻤﺎن یﺎدﮔﯿﺮی اﻟﮑﺘﺮوﻧﯿﮑﯽ اﺳﺖ. لذا مطالعه حاضر با هدف ارزیابی موفقیت آموزش الکترونیکی از دیدگاه دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام گرفت.
روشکار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی که در سال 1402در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است. ﺑﺮای ﮔﺮدآوری دادهﻫﺎ از ﭘﺮسش نامه ارزیابی عوامل موثر بر موفقیت آموزش الکترونیکی مطالعه قبلی پژوهشگران شامل35 سنجه در 6 عامل دانشجو(4 سنجه)، استاد(10 سنجه)، محتوای آموزشی(5 سنجه)، امکانات مورد نیاز(7سنجه)، مدیریت(5 سنجه)، قوانین ومقررات(4 سنجه) و 2 سوال باز مربوط به نظر کلی دانشجویان استفاده گردید. ابزار به صورت الکترونیکی و حضوری در اختیار دانشجویان قرار گرفت و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار20 spss و آزمون های آماری رگرسیون خطی و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام گردید.
یافتهها: پرسش نامه در اختیار 210 دانشجو قرار گرفت که براساس نظر دانشجویان بهترین عملکرد مربوط به عامل دانشجو بود و عامل استاد بیشترین نیاز را به بهبود داشت. امتیاز کل وضعیت عوامل موثر در دانشگاه، 4/62درصد به دست آمدکه نشان دهنده وضعیت متوسط رو به بالا آموزش الکترونیکی در دانشگاه می باشد.
نتیجهگیری: با شناسایی عوامل موثر بر موفقیت سامانه آموزش الکترونیکی و رفع نواقص آن، از ارائه آموزشهای باکیفیت بالا اطمینان حاصل می گردد. با توجه به نتایج به دست آمده عامل استاد بیش ترین نیاز به بهبود را داشت، راهکارهای تشویق به شرکت در سمینارها و کارگاه ها با موضوع آموزش الکترونیکی و ایجاد انگیزه برای اعضای هیئت علمی با ارائه گواهی دارای امتیاز توصیه می گردد. در ضمن پیشنهاد می گردد از این ابزار در سایر مطالعات استفاده شود که منجر به ارتقا ابزار و رفع اشکالات آن گردد.
روشکار: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی که در سال 1402در دانشگاه علوم پزشکی مشهد انجام شده است. ﺑﺮای ﮔﺮدآوری دادهﻫﺎ از ﭘﺮسش نامه ارزیابی عوامل موثر بر موفقیت آموزش الکترونیکی مطالعه قبلی پژوهشگران شامل35 سنجه در 6 عامل دانشجو(4 سنجه)، استاد(10 سنجه)، محتوای آموزشی(5 سنجه)، امکانات مورد نیاز(7سنجه)، مدیریت(5 سنجه)، قوانین ومقررات(4 سنجه) و 2 سوال باز مربوط به نظر کلی دانشجویان استفاده گردید. ابزار به صورت الکترونیکی و حضوری در اختیار دانشجویان قرار گرفت و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار20 spss و آزمون های آماری رگرسیون خطی و آزمون تعقیبی بونفرونی انجام گردید.
یافتهها: پرسش نامه در اختیار 210 دانشجو قرار گرفت که براساس نظر دانشجویان بهترین عملکرد مربوط به عامل دانشجو بود و عامل استاد بیشترین نیاز را به بهبود داشت. امتیاز کل وضعیت عوامل موثر در دانشگاه، 4/62درصد به دست آمدکه نشان دهنده وضعیت متوسط رو به بالا آموزش الکترونیکی در دانشگاه می باشد.
نتیجهگیری: با شناسایی عوامل موثر بر موفقیت سامانه آموزش الکترونیکی و رفع نواقص آن، از ارائه آموزشهای باکیفیت بالا اطمینان حاصل می گردد. با توجه به نتایج به دست آمده عامل استاد بیش ترین نیاز به بهبود را داشت، راهکارهای تشویق به شرکت در سمینارها و کارگاه ها با موضوع آموزش الکترونیکی و ایجاد انگیزه برای اعضای هیئت علمی با ارائه گواهی دارای امتیاز توصیه می گردد. در ضمن پیشنهاد می گردد از این ابزار در سایر مطالعات استفاده شود که منجر به ارتقا ابزار و رفع اشکالات آن گردد.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش پزشكي
دریافت: 1404/7/9 | پذیرش: 1404/9/23 | انتشار: 1404/9/30
دریافت: 1404/7/9 | پذیرش: 1404/9/23 | انتشار: 1404/9/30
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
