مجله توسعه و آموزش پزشکی

مقدمه: این پژوهش با هدف مقایسه آموزش مبتنی ‌بر‌ تیم و روش سخنرانی بر‌فرآیند یادگیری-یاددهی دانشجویان پرستاری در درس پرستاری بیماری‌های داخلی جراحی انجام شد.

روش‌بررسی: این مطالعه از نوع تجربی است که روی دانشجویان پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی شهید صدوقی یزد و میبد انجام شد. جامعه پژوهش، کلیه دانشجویان مقطع کارشناسی ترم ششم دانشکده‌پرستاری‌یزد (48نفر) و دانشکده پرستاری میبد (28نفر) بود. میزان یادگیری دانشجویان از مباحث تدریس شده با شیوه سخنرانی با استفاده از آزمون چندگزینه‌ای و تدریس مبتنی‌بر ‌تیم با استفاده از آزمون چند‌گزینه‌ای ‌فردی، گروهی، مرحله استیناف و تکلیف گروهی اندازه‌گیری ‌شد. برای سنجش رضایتمندی پرسشنامه‌ ترجمه‌ شده با طیف لیکرت پنج درجه‌ای مورد‌استفاده‌ قرارگرفت. داده‌ها، توسط آزمون‌های آماری ‌(تی‌مستقل، تی‌زوجی و آنوا) و با نرم افزارSPSS  ویرایش 17مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته‌ها: نتایج بین میانگین نمره یادگیری دانشجویان گروه آزمون از روش تدریس مبتنی ‌بر ‌تیم در ارزیابی فردی (28/2±48/13) و گروهی (17/1±2/17) تفاوت معنی‌داری را نشان‌ داد (000/0=P) و میانگین نمره آزمون کلی با روش مبتنی ‌بر ‌‌تیم (98/0±84/17) بالاتر از میانگین آزمون با روش سخنرانی (31/2±16) بود. 100درصد دانشجویان معتقد بودند که یادگیری مبتنی‌ بر‌ تیم مهارت بین‌فردی و بین‌گروهی را در آن‌ها افزایش داده است. 7/97 درصد ذکر کردند که با این روش، محتوای درس را بهتر درک ‌کرده‌اند. کمترین میزان رضایت مربوط به یادگیر‌ی پیوسته در طول عمر2/51 درصد بود.

نتیجه‌گیری: مطالعه حاضر نشان‌داد روش یادگیری مبتنی‌ بر ‌تیم باعث افزایش مهارت‌های ارتباطی و درک بهتر مفاهیم و تسهیل یادگیری در بیشتر دانشجویان شده است.