مجله توسعه و آموزش پزشکی

  سابقه و اهداف: نیاز سنجی اولین گام در طراحی برنامه‌های آموزش مداوم پزشکی می‌باشد. به منظور جلب رضایت مددجویان از خدمات پرستاران به عنوان بزرگ‌ترین گروه ارائه دهنده خدمات بهداشتی-درمانی، طراحی و اجرای برنامه‌های آموزشی متناسب با نیاز واقعی ایشان امری ضروری است. از همین رو، مطالعه حاضر با هدف تعیین اولویت‌های آموزش مداوم پرستاران شاغل در مراکز آموزشی- درمانی شهرستان کاشان و حومه در سال 89 انجام شد.

  روش بررسی: این مطالعه با طراحی مقطعی بر روی 238 پرستار انجام شد. برای هر یک از پرسشنامه‌ای جداگانه طراحی گردید. هر یک از موضوعات آموزشی در مقیاس لیکرت از صفر تا ده نمره گذاری شد. داده‌های فرم اطلاعاتی استخراج و طبقه بندی و با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی مورد تحلیل قرار گرفت.

  یافته‌ها: در بخش‌های داخلی (44/1 ± 18/9)، جراحی (63/1 ± 40/9) و اورژانس (79/1 ± 32/9) بیشترین میانگین نمرات مربوط به موضوع احیاء قلبی-ریوی پیشرفته بوده است. در بخش‌های مراقبت ویژه، دیالیز، کودکان و مراقبت ویژه نوزادان، به ترتیب: موضوعات ترومبوز ورید عمقی و آمبولی ریه (53/1 ± 02/9)، بیماری‌های متابولیک استخوان (28/0 ± 91/9)، احیاء قلبی-ریوی (91/0 ± 29/9) و آسفیکسی (41/0 ± 78/9) بیشترین میانگین نمرات را به خود اختصاص داد.

  نتیجه‌گیری: مهم‌ترین اولویت‌های آموزش مداوم در زمینه مشکلات سلامت از دیدگاه اکثریت پرستاران، موضوعاتی همچون کسب مهارت‌های بالینی در خصوص اداره بیماران با شرایط ناپایدار و نیز کاربرد صحیح تجهیزات پزشکی است که با حوزه عملکرد ایشان مرتبط است. ضروری است برنامه ریزان و مجریان در طراحی برنامه‌های آموزش مداوم، دایره فعالیت پرستاران شاغل در بخش‌های مختلف را مورد توجه قرار دهند.