مقدمه: هرچند یادگیری انسان به تمامی براساس برنامه ریزی نیست، ولی کلاس درس یکی از واحدهایی است که در آن تجربه آموزشی به صورت طراحی شده انجام می گیرد. انجام فعالیت ها در رسیدن به هدف های برنامه ، بستگی به طرح ریزی مناسب و قبلی دارد. این که چه اعمالی ، درچه مواقعی، کجا، توسط چه کسانی، برای چه گروه هایی ، در چه مدتی، با چه بودجه ای و با کدام روش ها و وسایل باید انجام گیرد در ارتباط با نیازهای نظام آموزشی است که در نتیجه ،ابتدا باید نیازهای نظام آموزشی را سنجید و براساس آن ها برنامه ریزی نمود.
دست اندرکاران حرفه تعلیم و تربیت ، آموزگاران و مربیان ، طراحان اولیه نظام یادگیری هستند که در رویکرد وظیفه طراحی با 5 نوع مشکل اساسی مواجه می شویم، که این مشکلات عبارتند از: 1- مشکل هدایت 2- مشکل ارزشیابی 3- مشکل محتوا و توالی 4- مشکل روش 5- مشکل محدودیت ها که در صورت مرتفع شدن این مشکلات ، کارآموزی از لحاظ کیفیت ارتقاء می یابد و یادگیری عملی صورت می گیرد.
هدف: تعیین دیدگاه کارکنان شاغل در مراکز بهداشتی درمانی که به نحوی با کارآموزان دانشکده بهداشت همکاری می نمایند در زمینه مشکلات کارآموزی دانشجویان.
روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه توصیفی- مقطعی( Cross- Sectional ) بود که 93 نفر از کارکنان مراکز بهداشت که با دانشجویان در کارآموزی همکاری دارند و حداقل مدرک کاردانی داشتند،به طور سرشماری مورد بررسی قرار گرفتند.اطلاعات مورد نظر از طریق پرسشنامه 35 سوالی شامل،6سوال دموگرافیک و29 سوال مرتبط با مشکلات آموزشی جمع آوری گردید. اطلاعات با استفاده ازنرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: داده ها نشان داد که 48% کارکنان مرد و52% زن بودند.حدود 90% از آن ها معتقد بودند رشته تحصیلی آن ها با دانشجویانی که به آن ها معرفی می شوند ، هماهنگی دارد. حدود 22% ازکارکنان علاقه ای به همکاری با دانشجویان دانشکده نداشتند و90% کارکنان انتظار تشویق از دانشکده داشتند.
بحث ونتیجه گیری: نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که مربیان در کلیه زمینه ها با مشکل رو به رو هستند و نیاز به راهنمایی های آموزشی در زمینه اجرای فعالیت های محول شده ،دارند. در این مورد لازم است دانشکده با آنان همکاری و همچنین ایشان را راهنمایی کند. و مشکلات آن ها را حل نماید.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |