سابقه و اهداف : آشنایی با سبک یادگیری دانشجویان میتواند نقش قابل توجهی در برنامهریزی درسی اساتید و بهبود یادگیری ایفا نماید. هدف از این مطالعه، ارزیابی سبکهای یادگیری دانشجویان رشتههای مختلف علوم پزشکی و شناخت عوامل مؤثر در تعیین سبک یادگیری ایشان بود.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی با استفاده از روش نمونهگیری سیستماتیک، تعداد 180 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بقیه الله (عج) از رشتههای مختلف علوم پزشکی که مشغول تحصیل در مقاطع مختلف بودند، به صورت تصادفی انتخاب گردیدند. دادهها با استفاده از پرسشنامه سبک یادگیری کولب و پرسشنامه دموگرافیک در اردیبهشت ماه سال 1391 جمعآوری گردیدند. دادهها با استفاده از آزمونهای آماری آنالیز واریانس یکطرفه، تی مستقل، کای اسکوئر یا فیشر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. برای انجام تحلیلها از نرم افزار SPSS استفاده گردید.
یافتهها: میانگین سنی نمونههای پژوهش 03/7 ± 33/29 و بیشتر آنها (80%) مذکر بودند. سبکهای غالب یادگیری در شرکت کنندگان به ترتیب عبارت بودند از: واگرا (7/76%)، سازگار (8/12%)، جاذب (8/7%) و همگرا (8/2%). نتایج نشان داد، عواملی همچون: سن، جنس، تأهل، محل زندگی، تحصیلات پدر و مادر، معدل و مقطع تحصیلی میتواند در تعیین ابعاد سبک یادگیری دانشجویان، به درجات مختلف حائز اهمیت باشد. یافتهها همچنین حاکی از آن است که سبک یادگیری غالب در شرکت کنندگان مطالعه در بین افراد دارای معدلها و مقاطع تحصیلی مختلف تفاوت چندانی با یکدیگر ندارند.
نتیجهگیری: با توجه به شناخت سبک یادگیری غالب در دانشجویان و رابطه عوامل دموگرافیک با سبک یادگیری، لازم است ضمن توجه به عوامل مؤثر در تعیین سبک یادگیری، برنامهریزی مناسبی برای هماهنگ سازی سبک تدریس متناسب با سبک یادگیری غالب صورت گیرد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |