سید مجتبی یاسینی اردکانی، شاهین بنایی بروجنی، مهدی میرزایی علویجه، فاضل زینت مطلق، ریحانه فاریابی،
دوره ۷، شماره ۴ - ( زمستان ۱۳۹۱ )
سابقه و اهداف : شناخت سبک‌های یادگیری در یادگیری بهینه، افزایش بازدهی آموزش، جهت دهی به فعالیت‌های تدریس و یادگیری حائز اهمیت است. این تحقیق با هدف بررسی سبک‌های یادگیری و روش آموزش ترجیحی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید صدوقی یزد در سال ۱۳۹۱ انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه مقطعی ۳۵۴ نفر از دانشجویان به روش تصادفی - طبقه‌ای مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات، دو پرسشنامه استاندارد Joy Reid و پرسشنامه روش آموزش ترجیحی و بخش سؤالات جمعیت شناختی و زمینه‌ای بود. داده‌های با کمک آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون، آنالیز واریانس یک طرفه و تی تست مستقل مورد آزمون قرار گرفتند.
یافته‌ها: میانگین سن و معدل شرکت‌کنندگان به ترتیب برابر با ۳۲/۳ ± ۸۴/۲۱ و ۷۷/۱ ± ۶۹/۱۶ بود . از روش‌های آموزش ترجیحی در قسمت دروس نظری، روش سخنرانی و در قسمت دروس عملی، روش آموزش تیمی بیشترین امتیاز را کسب کرد. میان سبک یادگیری شنیداری و دیگر سبک‌های یادگیری همبستگی مستقیم و معناداری وجود داشت. علاوه بر این دانشجویان دانشکده‌های پزشکی و داروسازی در سبک‌های یادگیری شنیداری (۰۱۴/۰ P = ) و دانشجویان دانشکده دندانپزشکی در سبک یادگیری حرکتی (۰۰۱/۰ P = ) و گروهی (۰۲۲/۰ P = ) بالاترین نمره را کسب کردند.
نتیجه گیری: با توجه به تعیین سبک یادگیری و روش آموزش ترجیحی غالب در هر یک از دانشکده‌ها و لزوم اهمیت شناخت آن‌ها از طرف اساتید در جهت برنامه ریزی تدریس با هدف بالا بردن میزان یادگیری فراگیران، برگزاری نشست‌های هم اندیشی و استفاده از نتایج مطالعه حاضر در گروه‌های آموزشی دانشگاه مورد تأکید قرار می‌گیرد.
