ثریا حکیمی، سیاوش طالع پسند،
دوره ۱۳، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۷ )
چکیده
مقدمه: بررسی عوامل مرتبط با مسائل آموزشی و تعیین پیشامدها و پیامدهای موجود، منجر به بهبود عملکرد تحصیلی و بهزیستی دانشجویان میشود. هدف از انجام پژوهش حاضر، تعیین روابط ساختاری بهزیستی ذهنی، خودکارآمدی و حمایت اجتماعی با خستگی هیجانی و نقش میانجی مشغولیت تحصیلی خواهد بود.
روش بررسی: نمونه مورد بررسی این مطالعه، شامل ۳۱۰ دانشجوی پزشکی (۱۴۲ زن و ۱۶۸ مرد) بود که در دامنه سنی ۲۴ تا ۴۷ سال قرار داشتند و با روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان به پرسشنامه‌های بهزیستی ذهنی (رضایت از زندگی، عاطفه مثبت و منفی)، مقیاس خستگی هیجانی، پرسشنامه مشغولیت تحصیلی، مقیاس خودکارآمدی و پرسشنامه حمایت اجتماعی پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از روش تحلیل مسیر برای آزمون مدل فرضی استفاده شد.
نتایج: یافته‌ها نشان داد که خستگی هیجانی به‌طور مستقیم بر روی بهزیستی اثر ساختاری دارد. همچنین، حمایت اجتماعی نیز با واسطه‌گری خستگی هیجانی اثر غیر مستقیم بر بهزیستی دارد. به‌علاوه، متغیرهای خودکارآمدی و حمایت اجتماعی بر متغیرهای مشغولیت تحصیلی و خستگی هیجانی اثر مستقیم دارند. از سوی دیگر، این دو متغیر با واسطه‌گری مشغولیت تحصیلی بر خستگی هیجانی اثر غیر مستقیم نیز دارند.
نتیجه‌گیری: ارتقاء سطح منابع درونی مثل بهزیستی، مشغولیت و خودکارآمدی از طریق مداخلات انگیزشی و نیز ایجاد حمایت اجتماعی دانشجویان باعث میشود تا افراد با انجام تکالیف مطابق با شایستگی‌های خود، نیازهای تحصیلی محیط خود را برآورده سازند بدون اینکه احساس خستگی هیجانی کنند.
واژه‌های کلیدی: بهزیستی ذهنی، خستگی هیجانی، مشغولیت تحصیلی، خودکارآمدی، حمایت اجتماعی.
