جستجو در مقالات منتشر شده


۲ نتیجه برای رئوفی

شهین رئوفی، علی فرهادی، علی شیخیان،
دوره ۹، شماره ۲ - ( تابستان ۱۳۹۳ )
چکیده

مقدمه: با استفاده از روش‌های نوین آموزشی می‌توان توانمندی‌های دانشجو در تفکر انتقادی را افزایش داد و اعتماد بنفس اورا بالا برد. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش به روش کارایی تیمی بر تفکر انتقادی، اعتماد به نفس و میزان یادگیری دانشجویان پرستاری انجام شد.

روش بررسی: در طی یک مطالعه نیمه تجربی که بر روی ۵۲ دانشجوی ترم اول پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی خرم آباد انجام شد، روش تدریس کارایی تیمی بر روی درس تئوری اصول و فنون طی دو ترم اجرا گردید. قبل و بعد از اجرای روش تدریس، پرسشنامه تفکر انتقادی کالیفرنیا و اعتماد بنفس به دانشجویان داده شد تا تکمیل نمایند. برای سنجش یادگیری آنان نیز از آزمون کتبی استفاده گردید.

یافته‌ها: در هر دو گروه میانگین نمره تفکر انتقادی، بعد از اجرای مداخله افزایش یافته بود. بین نمره تفکر انتقادی ابتدای ترم با بعد از اجرای روش کارایی تیمی اختلاف معنی‌دار بود (۰۰۱/۰ (P= . میزان نمره اعتماد به نفس بعد از روش کارایی تیمی کمی افزایش یافته بود، اما رابطه معنی‌داری بین نمره قبل و بعد از مداخله مشاهده نشد(۵/۰ P= ) . از نظر یادگیری، نمره امتحان بعد از مداخله افزایش یافته بود و اختلاف معنی‌دار بود(۱۰۰/۰ P= )

نتیجه گیری: به نظر می‌رسد استفاده از روش‌های نوین تدریس موجب عمیق‌تر شدن یادگیری، توسعه تفکر انتقادی و افزایش اعتماد به نفس دانشجو می‌گردد که در واقع در راستای اجرای رسالت آموزش عالی است.


صدیقه نجفی پور، اباذر روستازاه، رحیم رئوفی، طاهره رحیمی، فاطمه نجفی پور، اسماعیل رعیت دوست، مرضیه حق بین، علی دهقانی، مجید کوثری، علی خیراندیش، عاطفه کرم زاده جهرمی،
دوره ۱۷، شماره ۱ - ( بهار ۱۴۰۱ )
چکیده

مقدمه: ارزیابی توانایی­هایی دانشجویان در زمینه حرفه­ای بودن، کار گروهی و مهارت­های ارتباطی در محیط بالینی با استفاده از طیفی از ارزیابان مانند آموزش­دهندگان، همتایان و خود­فراگیران ضروری به­نظر می­‌رسد. این مطالعه با هدف مقایسه روش خودارزیابی و ارزیابی همتایان به­عنوان منابع ارزیابی جهت ارزیابی توانمندی بالینی دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جهرم انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه مقطعی روی ۱۱۰ دانشجوی پزشکی دانشگاه علوم پزشکی جهرم در سال تحصیلی ۱۴۰۰-۱۳۹۹ به روش نمونه­گیری در­دسترس انجام شد. جهت ارزیابی توانمندی بالینی از پرسشنامه روا و پایا شده در چهار حوزه مهارتهای ارتباطی، همکاری با تیم درمان، مدیریت بیمار و مهارت­های عملی استفاده شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از آزمون­های تی مستقل و آنالیز واریانس یکطرفه تحت نرم افزار SPSS۲۱ صورت پذیرفت.
نتایج: نتایج خود­ارزیابی نشان داد که دانشجویان در حوزه مهارت عملی (۱۶/۳±۴۴/۱۲) خود را توانمندتر اما درحوزه مهارت­های ارتباطی (۰۱/۲±۹۶/۷) به توانمندی خود امتیاز کمتری اختصاص دادند. نتایج ارزیابی همتایان نشانگر اختصاص بیشترین نمره به حوزه مهارت عملی (۴۴/۲±۶۹/۱۲) و کمترین نمره به حوزه همکاری با تیم درمان (۹۶/۱±۷۰/۷) بود. مقایسه میانگین نمرات خود­ارزیابی با میانگین نمرات ارزیابی همتایان نشانگر تفاوت معنی­دار آماری بود ( ۰۰۱/۰> P).
نتیجه‌گیری: خودارزیابی و ارزیابی همتایان به­عنوان یک روش مکمل، قابل اجرا و در دسترس جهت ارزیابی میزان دستیابی دانشجویان به توانمندی­های مورد انتظار می­توان در نظام ارزشیابی از آموزش بالینی در­نظر گرفته شود.



صفحه ۱ از ۱     

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی شهید صدوقی یزد می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق

© 2025 CC BY-NC 4.0 | The Journal of Medical Education and Development

Designed & Developed by : Yektaweb