مهرداد اصغری، مهستی علیزاده، عبدالحسن کاظمی، حسین صفری، فرهاد اصغری، محمد مهدی باقری اصل، سیامک حیدرزاده،
دوره ۷، شماره ۱ - ( بهار ۱۳۹۱ )
سابقه و اهداف : با وجود مزایای بسیار زیاد آموزش الکترونیکی، بررسی مشکلات آن و ارائه راهکارهایی برای حل این مشکلات نه تنها از مزیت‌های آن نمی‌کاهد بلکه با توجه به ضرورت رویکرد تغییر آموزش سنتی به آموزش الکترونیکی، دانشگاه‌ها را در ادامه گام نهادن به این عرصه استوارتر می‌سازد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی، ۲۴۲ نفر از اعضاء هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی تبریز به صورت تصادفی انتخاب گردید. ابزار به کار رفته پرسشنامه بررسی مشکلات از دیدگاه آنها بوده که با مراجعه حضوری تکمیل و جمع آوری گردید. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش‌های آماری توصیفی با نرم افزار SPSS,۱۵ استفاده شد.
یافته‌ها : مشکلات در شش رویکرد و بیست و چهار مورد، طبقه بندی و مورد ارزیابی قرار گرفت. میانگین نمرات رویکرد اداری۹۶/۱ ± ۱۸/۱۳، رویکرد الکترونیکی۳۲/۲ ± ۶۶/۱۱، رویکرد تعلیمی۲۲/۲ ± ۳۹/۱۳، رویکرد اقتصادی۰۹/۲ ± ۶۲/۹، رویکرد روان‌شناختی و فرهنگی۵۳/۲ ± ۴۳/۲۰ و رویکرد اجتماعی و همکاری۹۷/۱ ± ۰۹/۱۰ به دست آمد. از نظر امتیاز بیشترین سهم مشکلات مربوط به رویکرد روان‌شناختی و فرهنگی و کم‌ترین سهم مشکلات مربوط به رویکرد الکترونیکی است.
نتیجه‌گیری : اغلب اساتید معتقدند وقت و مهارت کافی را برای تدوین و ارزیابی مواد آموزش الکترونیکی ندارند و همچنین فرهنگ سازی مناسب در این زمینه صورت نگرفته است. در نهایت اساتید نه تنها باید چگونگی تدوین، استفاده از مواد آموزش الکترونیکی را بیاموزند بلکه ضروری است تا با شناخت هرچه بیشتر نقش جدید خود در آموزش الکترونیکی با نوآوری‌های جدید خود آن را محقق سازند.
