۷ نتیجه برای نوع مطالعه: گزارش کوتاه
نگار برومند، علی آرش، زهرا حصاری،
دوره ۱۵، شماره ۳ - ( ۹-۱۳۹۹ )
چکیده
مقدمه: آموزش مداوم به عنوان یک ضرورت در جهان مطرح است. برای تدوین برنامههای آموزشی در گام اول باید نیازهای آموزشی را بدرستی شناسایی و اولویت بندی نمود. پژوهش حاضر با هدف نیازسنجی برنامههای آموزش مداوم دانشگاه علوم پزشکی گلستان جهت آموزش پزشکان عمومی، از منظرپزشکان عمومی شرکت کننده در برنامه ها و نیز اعضای هیئت علمی بالینی مدرس این برنامه ها انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است و برای دستیابی به اهداف پژوهش، با توجه به ضروری بودن گروهی از برنامههای آموزشی و تجربه کاری مشمولین، نظرات براساس یک پرسشنامه ۴ قسمتی (معاینات بالینی، اقدامات پاراکلینیکی، اقدامات درمانی، اقدامات اورژانس در درمان بیماران) مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی نتایج توسط آمار توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن توسط نرم افزار SPSS-۱۸ انجام شد.
نتایج: براساس نتایج، پزشکان عمومی (۴۱۰ نفر) و اعضای هیئت علمی مدرس برنامهها (۲۰۴ نفر) فقط در مباحث اقدامات درمانی و اقدامات اورژانس در درمان بیماران، بر موضوعات مشترک تاکید داشتند، که به ترتیب مباحث تجویز منطقی آنتی بیوتیک ها و مبحث احیای قلبی-ریوی بوده اند. آزمون اسپیرمن نشان داد که فقط در تفسیر کلیشه های رادیولوژی، اقدامات اورژانس در بیماری های گوش و حلق و بینی و اقدامات اورژانس در سوختگی ها، بین نظرات این دو گروه همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد.
نتیجهگیری: از آنجا که بین نظرات دو گروه شرکت کننده در پژوهش، فقط در ۳ موضوع همبستگی وجود داشت، برنامهریزان جهت تعیین نیازهای آموزشی واقعی، باید علاوه بر نظر متخصصان، نظرات پزشکان شرکت کننده را نیز مدنظر قرار دهند.
سینا ولیئی، پروانه تیموری، طاهره پاشائی، افشین بهمنی،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: یکی از بخشهای مهم دوران تحصیلات تکمیلی نگارش پایاننامه است که جنبه آموزشی و پژوهشی داشته و برای دانشجو و اساتید تجربهای منحصر به فرد میباشد. مطالعه حاضر با هدف تبیین تجارب اساتید دانشگاه علوم پزشکی کردستان در روند نگارش پایاننامه دانشجویان تحصیلات تکمیلی انجام شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر با رویکرد کیفی و به روش تحلیل محتوای قراردادی در سال ۱۳۹۸ انجام شد. با روش نمونهگیری هدفمند ۱۲ استاد شاغل در دانشگاه علوم پزشکی کردستان با تجربه مشارکت در پایاننامه دانشجویان تحصیلات تکمیلی به عنوان استاد راهنما انتخاب و با آنان مصاحبه نیمه ساختارمند بهعمل آمد. مصاحبهها ضبط، دستنویس و با روش تحلیل محتوی قراردادی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: از تحلیل دادهها چهار طبقه ۱) آمادهنبودن دانشجو، ۲) اولویتنداشتن تحصیل، ۳) کار گروهی ضعیف و ۴) مشکلات اجرائی در رابطه با تجارب مشارکتکنندگان در روند نگارش پایاننامه استخراج گردید.
نتیجهگیری: با توجه به یافتههای مطالعه و نقش مهم اساتید و دانشجویان در روند نگارش پایاننامه ایجاد آمادگی و درگیر شدن بیشتر دانشجویان با روند نگارش پایاننامه، برنامهریزی جهت هماهنگی بین بخشهای مختلف، تقویت روحیه کار گروهی و بهبود سیاستها جهت ارتقاء روند نگارش پایاننامه پیشنهاد میگردد.
محبوبه السادات میرزاده، حسین سلیمانی صالح آبادی، محسن آخوندی میبدی،
دوره ۱۶، شماره ۱ - ( ۳-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: در امتحانات معمولا سطح آگاهی دانشجویان ارزیابی میگردد که نتایج آن ممکن است با توانمندی حرفهای آنان تفاوت داشته باشد. تاکنون به خودارزیابی برای سنجش آمادگی حرفه ای دانشجویان پزشکی کمتر توجه شده است. هدف از این مطالعه تعیین میزان توانایی کارورزان پزشکی در مدیریت تشخیص و درمان بیماران بخش داخلی از طریق خودارزیابی میباشد.
روش بررسی: در این مطالعه توصیفی مقطعی ۱۱۵ کارورز پزشکی دانشکده پزشکی شهید صدوقی یزد در سال ۱۳۹۶ با سرشماری انتخاب شدند. توانایی مدیریت کردن بیماریهای داخلی با پرسشنامه خودارزیابی شد. روایی و پایایی پرسشنامه توسط متخصصین داخلی (با ضریب آلفای کرونباخ ۷۶/۰ تا ۹۳/۰ در حیطههای مختلف) تایید شد. دادهها با آمار توصیفی فراوانی و میانگین نمره خودارزیابی و آزمون کی-دو در نرم افزار SPSS آنالیز شد.
نتایج: بالاترین درصد توانایی توسط کارورزان در مدیریت بیماریهای گوارش (۹/۶۳ درصد)، تنفس (۳/۶۲ درصد) و قلب (۱/۵۶ درصد) بود و برای بیماریهای غدد (۸/۴۹ درصد) کمترین توانایی را داشتند. بالاترین درصد توانایی در مدیریت خونریزی گوارشی (۸/۶۵ درصد)، درد سینه (۳/۶۴ درصد)، درد شکم و ریفلاکس (۵/۶۲ درصد)، تهوع/ استفراغ (۶/۶۱ درصد) و دیابت (۴/۶۱ درصد) اظهار شد. ۷/۹۴ درصد مهارت لازم گرفتن شرح حال مناسب را داشته و ۶/۸۵ درصد اخلاق پزشکی را رعایت میکنند. کارورزان در تجویز منطقی دارو و تصمیمگیری برای بیمار کمترین توانایی را در خود دیدهاند.
نتیجهگیری: در ۲۳ درصد بیماریهای شایع، حداقل ۵۰ درصد کارورزان در خود توانایی مدیریت مستقل بیماری را میبینند که بیانگر عدم کسب توانایی کارورزان در مدیریت بیماریهای شایع از نگاه خودشان است. این شیوه ارزیابی باید همراه با ارزشیابی رایج در اولویتبندی مباحث آموزشی کارورزی بهویژه آموزش درمانگاهی مدنظر اساتید قرار گیرد.
افسانه ملکپور، معصومه معزی، سیده سارا حسینی، سیده مریم حسینی،
دوره ۱۶، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: ارزیابی عرصههای مختلف آموزش بالینی جهت تقویت و ارتقا دوره پزشکی امری ضروری است راندهای بالینی به عنوان یک قسمت مهم در آموزش بالینی از اهمیت ویژهای برخوردارند. لذا رسیدن به تحقق حداکثری در هر عرصه بالینی هدف هر مرکز ارائه دهنده آموزشهای پزشکی است.
روش بررسی: مطالعهی توصیفی- مقطعی حاضر در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد به روش سرشماری برروی بیش از ۶۷ درصد از اساتید بالینی پزشکی ( چهار گروه ماژور داخلی، اطفال، زنان، جراحی ) و همچنین ۷۹ درصد از دانشجویان پزشکی که در دورهی کارورزی قرار داشتند، انجام گردید. ابزار پژوهش شامل پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و راند بالینی بود که بر اساس استانداردهای بالینی مصوب شدهی وزارت بهداشت تهیه شده بود. از بین ۴۴ استاد بالینی، ۳۰ نفر و از میان ۳۸ کارورز نیز ۳۰ نفر موفق به تکمیل پرسشنامهها شدند. دادهها از طریق نرمافزار SPSS-۱۶ و آزمونهای (T-test و ANOVA) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: میانگین نمرات راند بالینی اساتید ۱۶/۱۳±۶۵ و کارورزان ۳۵/۱۹±۵۲/۴۷ بدست آمد و در مجموع وضعیت این عرصه از نظر هر دو گروه از حد متوسط (۴۲) بالاتر توصیف شد. مقایسهی دو گروه نیز تفاوت معنیداری را نشان داد )۰۰۱/۰ (P= بدین صورت که میانگین نمرات راندبالینی در گروه اساتید بیشتر از میانگین نمرات گروه کارورزان بود.
نتیجهگیری: وضعیت راند بالینی درشرایط کنونی در دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد از حد متوسط، مطلوبتر توصیف شد. لذا جهت ارتقاء هر چه بیشتر آموزش پزشکی توصیه میشود دانشگاههای به ارزیابی و پایش مدوام وضعیت عرصههای مختلف آموزش بالینی بپردازند تا سریعتر به سطح ایدهآل نزدیک شوند.
محمدرضا مزین،
دوره ۱۶، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۰ )
چکیده
مقدمه: امروزه زبان انگلیسی و کاربرد آن بعنوان یک زبان بینالمللی برای همه پذیرفتنی است و مخصوصا اینکه اکثر مقالات علمی که در کل جهان همه روزه برشته تحریر در می آید به زبان انگلیسی است. هدف از این تحقیق، نگارش نکات دستوری پرکاربردی است که غالب نویسندگان فارسی زبان به هنگام نوشتن مقالات انگلیسی متأسفانه یا رعایت نمیکنند و یا از دانش کافی برای استفاده از آنها برخوردار نیستند در حالیکه این شیوه نگارش در مقالات علمی نویسندگانی که انگلیسی زبان مادری آنها است کاملا هویداست.
روش بررسی: نویسنده این مقاله در یک مطالعه گذشته نگر سعی نموده است با بهره گیری از حدود سه دهه تجربه در ویراستاری مقالات انگلیسی، نکات جالبی که برای ارتقاء کیفیت مقالات پژوهشگران و نویسندگان مورد نیاز میباشد را همراه باذکر مثال ارائه دهد.
نتایج: بررسی مقالات انگلیسی نگارش شده توسط کسانی که زبان مادری آنها انگلیسی و یا فارسی میباشد نشاندهنده تفاوت محسوسی است که چه از منظر ساختاری و چه از نظر لغوی بین این دو شیوه نگارش وجود دارد.
نتیجهگیری: رفع این مشکل عمده، نیازمند برگزاری جلسات و کارگاههای متعدد جهت چگونگی نگارش مقالات انگلیسی برای فارسی زبانان و آشنایی آنها با ویژگیهای فرا کلام (Metadiscourse) در زبان انگلیسی میباشد.
مهرنوش پرتوی راد، امین حسینی،
دوره ۱۸، شماره ۲ - ( ۶-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: مسئله ضعف دانش داروشناسی دانشجویان پرستاری به خوبی تبیین نشده و از طرفی تجارب و پیشنهادات در زمینه ارتقای دانش داروشناسی دانشجویان پرستاری به درستی در متون پرستاری کشور موجود نیست، بنابراین این مطالعه با هدف تبیین چالش ضعف دانش داروشناسی در دانشجویان پرستاری کشور و ارائه راهکارهای ارتقای دانش داروشناسی انجام شد.
روش بررسی: این مطالعه به صورت مروری با جستجو در پایگاههای Web of Science، Scopus، PubMed، SID و MagIran با کلیدواژههای دانش داروشناسی و دانشجویان پرستاری در چکیده و عنوان مقالات انجام گرفت و مقالاتی که به بررسی میزان وضعیت دانش داروشناسی دانشجویان پرستاری در داخل کشور پرداخته بودند و همچنین مطالعاتی که در زمینه ارائه راهکارهای ارتقای دانش داروشناسی در دانشجویان پرستاری به چاپ رسیده بودند در مطالعه حاضر انتخاب و بررسی شدند.
یافتهها: از ۵۲ مقاله مورد بررسی، چهار مقاله داخلی به بررسی وضعیت دانش داروشناسی دانشجویان پرستاری پرداخته بودند و سایر مطالعات داخلی و خارجی به ارائه راهکارهای ارتقایی در این حوزه پرداخته بودند. راهکارهای ارائهشده در دو بعد عملیاتی – اجرایی و روشهای تدریس طبقهبندی شدند.
نتیجهگیری: با بررسیهای انجامشده به نظر میرسد به لحاظ شیوههای تدریس داروشناسی، استفاده از رویکردهای ترکیبی به دلیل پیامدهای مناسبتر از لحاظ حل چالش پیشرو نتایج ملموستری را به همراه داشته باشد.
فاطمه اکبری حاجی آباد، فاطمه کشمیری، فاطمه جبینیان،
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( ۹-۱۴۰۳ )
چکیده
چکیده
مقدمه: امروزه به علت افزایش چشمگیر تعداد و نوع اعمال جراحی کم تهاجمی و پیچیدهتر شدن استفاده از ابزار، تجهیزات و تکنیکها در زمینه لاپاروسکوپی، ضرورت استفاده از روشهای نوین آموزشی مانند یادگیری مبتنی بر موبایل (M-Learning) دوچندان شده است؛ لذا در این مطالعه فرایند طراحی و تولید اپلیکیشن آموزشی جراح یار لاپاروسکوپی معرفی شد.
روش بررسی: مطالعه حاضر توسعهای است و در دو فاز انجام شده است. در فاز اول، طراحی نرمافزار بعد از تبیین اهداف و محتوای آموزشی در پنل تخصصی انجام شد. در مرحله طراحی، از اصول یادگیری مبتنی بر بازی، پازل، نقشه مفهومی استفاده شد. در فاز دوم برنامه کاربردی الکترونیکی جراح یار توسط متخصصین برنامه نویسی تولید و در پنل تخصصی روایی آن بررسی شد.
یافتهها: برنامه کاربردی الکترونیکی جراح یار لاپاراسکوپی باقابلیت اجرا در تلفن همراه هوشمند در ۶ پنل اصلی طراحی و تولید شد که شامل پنل چیدمان میز، پنل پازل با روش جورکردنی دو به دو، پنل آزمون با استفاده از سوالات چند گزینه ای تصویری و پنل های نقشه، ابزارشناسی و جراحیها با رویکرد مبتنی بر نقشه های مفهومی و بکارگیری تصاویر متحرک و فیلمهای کوتاه بود.
نتیجهگیری: نتایج حاضر موید تأیید روایی برنامه کاربردی جراح یار در آموزش دانشجویان تکنولوژی جراحی مرتبط با شناسایی ابزارهای اعمال جراحی لاپاراسکوپی و کاربرد آنها است. پیشنهاد میشود از برنامه کاربردی الکترونیکی جراح یار به عنوان ابزارهای کمکآموزشی در آموزش بالینی و تخصصی رشته های درگیر در جراحیهای لاپاراسکوپی استفاده شود.