مجله توسعه و آموزش پزشکی

مقدمه: هدف از این مطالعه ارزشیابی برنامه منتورینگ دانشجویی اجراشده برای دانشجویان جدیدالورود دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران با تأکید بر نقاط ضعف برنامه از دیدگاه منتی‌ها است.

روش بررسی: این مطالعه یک مطالعه کیفی از نوع نظریه مبنایی است با جامعه هدف 15 نفر از دانشجویان پزشکی ورودی 93 که در سال تحصیلی 93-94 در برنامه منتورینگ دانشجویی دانشکده، به‌عنوان منتی، شرکت داشته‌اند. مصاحبه به روش نیمه ساختارمند به‌ضرورت فردی با این افراد انجام شد و کدهای اولیه استخراج شد و در مرحله بعد طبقه‌بندی بر اساس مشابهت‌های موجود بین این کدها صورت گرفت.

نتایج: تماس با منتی در زمان نامناسب، پیگیری بیش‌ازحد منتور، ناکافی بودن پاسخ‌گویی منتورها در مسائل درسی و توضیحات ندادن در مورد مشکلات احتمالی پیش روی منتی قبل از مواجهه به آن، وجود موانعی برای مطرح کردن مسائل غیردرسی، تأثیر منفی وضعیت تحصیلی خوب منتور، منتورهایی با اختلاف سال تحصیلی زیاد از منتی، وابستگی بیش‌ازحد کیفیت اجرای برنامه به تعهد حرفه‌ای منتور، سلیقه‌ای بودن راهنمایی‌های منتورهای مختلف و نداشتن اتحاد رویه، جور نبودن منتی و منتور، در دسترس نبودن منتور و وجود بازه‌های زمانی با تعداد ارتباط کم به‌عنوان ضعف‌های برنامه یافت شد.

نتیجه‌گیری: توجه به نکاتی مانند اختلاف سنی منتور و منتی، انتخاب منتورهای در دسترس و پیگیر، جور کردن مناسب، آموزش مناسب منتورها و تعیین توقعات متناسب بین منتور و منتی و آموزش این مهم به منتورها و منتی‌ها جهت ارتقای کیفیت منتورینگ در برنامه‌های آینده لازم به نظر می‌رسد.

.