مجله توسعه و آموزش پزشکی

  سابقه و اهداف : کلاس‌های درس، مکانی برای انتقال تجربیات اساتید به دانشجویان و درک بهتر مطالب درسی است. غیبت دانشجویان در کلاس، می‌تواند باعث افزایش میزان افت تحصیلی گردد. پژوهش حاضر با هدف بررسی دیدگاه دانشجویان دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی سمنان به علل غیبت آن‌ها در کلاس‌های دروس تخصصی در سال 1390 انجام شد.

  روش بررسی: در این مطالعه مقطعی، با استفاده از پرسشنامه محقق- ساخته و با مشارکت دانشجویان ترم دوم و بالاتر مقطع علوم پایه پزشکی و کارشناسی دانشکده پزشکی سمنان انجام شد. یک پرسشنامه حاوی مشخصات دموگرافیک و عوامل تأثیرگذار بر غیبت دانشجویان که شامل علل مربوط به استاد، دانشجو، فرآیند آموزشی و شرایط فیزیکی کلاس با مراجعه حضوری محقق قبل از شروع کلاس درس در اختیار دانشجویان قرار گرفت . سؤالات پرسشنامه در مقیاس لیکرت از صفر تا 4 به ترتیب برای پاسخ بسیار کم، کم، متوسط، زیاد، بسیار زیاد نمره گذاری شد.

  یافته‌ها: نتایج نشان داد، 39% دانشجویان به ازای هر واحد درسی دو ساعت و 4/22% چهار ساعت غیبت دارند و 6/38% اظهار داشتند غیر از موارد اضطراری اصلاً غیبت نمی‌کنند. مناسب نبودن روش تدریس استاد (1/1 ± 4 / 53/3)، نداشتن خواب کافی در شب قبل از کلاس درس و خستگی ناشی از آن (33/1 ± 4 / 45/3)، و عدم شیوایی بیان استاد (21/1 ± 4 / 43/3)، به ترتیب مهم‌ترین عوامل مؤثر بر غیبت دانشجویان از کلاس بود و عدم علاقه به رشته تحصیلی (13/1 ± 4 / 76/1)، کم‌ترین تأثیر را بر غیبت دانشجویان دارد.

  نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج این مطالعه، پیشنهاد می‌شود برنامه ریزان آموزشی به عواملی که به عنوان مهم‌ترین عوامل غیبت از کلاس درس توسط دانشجویان مطرح شده توجه نمایند و در جذب اساتید، تسلط علمی، شیوایی بیان را مد نظر قرار داده و در کنار آن وضعیت روحی - روانی دانشجویان نیز توجه کرده تا دانشجویان با رغبت و علاقه بیشتری در محیط‌های آموزشی حاضر گردند.