دانشجوی دکتری تخصصی روانشناسی، پردیس بین المللی کیش، دانشگاه تهران، تهران، ایران.
چکیده: (851 مشاهده)
مقدمه: در مطالعه حاضر، بررسی ویژگیهای روانسنجی ابزار سنجش نگرش نسبت به دانشپژوهی آموزشی از دیدگاه اعضای هیأتعلمی در برنامههای توانمندسازی با محوریت منتورینگ انجام شده است.
روش کار: مطالعه حاضر توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی در دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد انجام شده است. جهت بررسی روایی محتوایی و صوری نسخه فارسی پرسشنامه Jackson و همکاران (2005) از تکنیک Delphi استفاده شد. تحلیل عاملی اکتشافی پرسشنامه برای اولین بار انجام شده است. انسجام درونی با استفاده از آلفای کرونباخ و تکرارپذیری با استفاده از (Intraclass correlation coefficient) ICC محاسبه گردید.
نتایج: روایی صوری و محتوایی ابزارهای مورد استفاده تأیید شد. نتایج حاصل از محاسبهی نسبت روایی محتوا نشان داد که همه گویههای پرسشنامه بر اساس جدول لاوشه (Lawshe)، در این شاخص، مقادیر بالاتر از 49/0 کسب کردند. بر اساس تحلیل عاملی اکتشافی، سازههای پرسشنامه «خودکارآمدی» و «انگیزه مندی» گزارش شد. در این مطالعه، اعتبار پرسشنامه در محیط بررسی با انسجام درونی آلفای کرونباخ برابر با 93/0 و ثبات 89/0 ICC = تأیید شد.
نتیجهگیری: با توجه به تأیید اعتبار پرسشنامه در محیط مورد بررسی، میتوان در مطالعات مرتبط با ارزیابی برنامههای آموزشی- حمایتی توانمندسازی اعضای هیأت علمی از این پرسشنامه استفاده کرد. در مطالعهی حاضر، دو عامل خودکارآمدی و انگیزهمندی تعیین شد که به اهمیت انگیزهی اعضای هیأتعلمی به عنوان عامل محرک آنها برای شروع و ادامه طرحهای دانشپژوهی آموزشی اشاره دارد. همچنین عامل خودکارآمدی به افزایش باور افراد برای توانایی انجام پروژههای دانشپژوهی آموزشی میپردازد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش پزشكي دریافت: 1401/2/17 | پذیرش: 1401/3/7 | انتشار: 1401/3/31