دوره 14، شماره 3 - ( پاییز 1398 )                   جلد 14 شماره 3 صفحات 182-196 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


1- کارشناسی ارشد تحقیقات آموزشی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران ، abolghasem.rezvani@gmail.com
چکیده:   (3896 مشاهده)
چکیده
مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش شبکه‌های اجتماعی مجازی و نگرش نسبت به آن بر سرزندگی تحصیلی دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی بیرجند انجام گرفت.
روش بررسی: این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی می‌باشد؛ جامعه آماری شامل دانشجویان دانشکده پیراپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بیرجند در سال تحصیلی 96-1395 بودند. با توجه به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای تعداد 201 نفر از دانشجویان (71 مرد و 130 زن) انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی خدایاری و همکاران (1393)، پرسشنامه سرزندگی تحصیلی حسین‌چاری و دهقانی‌زاده (1391) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون‌های t مستقل، ضریب همبستگی پیرسون، واریانس یک‌راهه (ANOVA) و بوسیله نرم افزار آماری SPSS نسخه 22 تحلیل شد.
نتایج: بین مدت عضویت در شبکه‌های اجتماعی و زمان اختصاص داده شده به شبکه‌های اجتماعی مجازی با سرزندگی تحصیلی دانشجویان رابطه معناداری وجود نداشت (p> 0/01). استفاده از شبکه‌های اجتماعی مجازی در بین دانشجویان دختر و پسر تفاوت معناداری داشت (T= -2/11, p< 0/03). میزان سرزندگی تحصیلی دانشجویان پسر و دختر با هم تفاوت معناداری ندارد (T=0/48 p> 0/05). بین مؤلفه اطلاع‌رسانی و ارتباط آسان با سرزندگی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (p< 0/176).
نتیجه‌گیری: پیشنهاد می‌شود با تشکیل کارگاه‌ها و دوره‌های آموزشی در دانشگاه‌ها اقداماتی برای آشناسازی و فرهنگ‌سازی درباره چگونگی استفاده علمی از شبکه‌های مجازی و آشنایی دانشجویان (بخصوص دانشجویان جدیدالورود) با انواع شبکه‌های علمی مجازی در جهت بهبود و تقویت یادگیری و سرزندگی تحصیلی دانشجویان تلاش نمود.
واژه‌های کلیدی: شبکه اجتماعی مجازی، نگرش نگرش نسبت به شبکه‌های اجتماعی مجازی، سرزندگی تحصیلی، دانشجو، علوم پزشکی.

 
متن کامل [PDF 810 kb]   (998 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: روانشناسي
دریافت: 1398/1/27 | پذیرش: 1398/4/11 | انتشار: 1398/9/26

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.