مجله توسعه و آموزش پزشکی

مقدمه : گزارش صبحگاهی اساس برنامه‌های آموزشی رزیدنت‌های داخلی از سالیان پیش بوده است و از گروههای گوناگونی از اساتید و دانشجویان با اهداف آموزشی مختلف تشکیل شده است ولی هنوز الگوی فراگیری برای آن ارائه نشده است لذا ما تصمیم به ارزیابی کیفیت برگزاری گزارش‌های صبحگاهی در بیمارستان شهید صدوقی یزد گرفتیم .

روش بررسی : مطالعه به روش توصیفی و به صورت cross-sectional بر روی 117نفر(37 مرد و80 زن) از دانشجویان در سه دوره دستیار, کارورز و کارآموز هر کدام 39 نفر و در 3بخش (داخلی , اطفال و زنان) انجام شد. به دانشجویان پرسشنامه ای شامل 29 سوال جهت بررسی کیفیت گزارش صبحگاهی بخش های مختلف داده شد. نتایج جمع آوری و توسط آزمون Chi-square تحلیل شد و برای هر پرسشنامه امتیازی بر اساس معیار از قبل تعیین شده تعلق گرفت و داده ها به دو گروه عالی و متوسط تقسیم شدند.

نتایج : در میان بخش های مختلف آموزشی ارتباط معنی داری در سطح 05/0 بین امتیاز( Score )تعلق گرفته به هر پرسشنامه و جنس وجود ندارد. ولی بین سه بخش مذکور و Score اختلاف معنی داری وجود داشت ( P=0.019 ) و بخش زنان( 48%) درسطح عالی قرار داشت.22.2% از دانشجویان گزارش های صبحگاهی را با پی گیری عنوان کردند.55.6% از کل دانشجویان گزارش های صبحگاهی را در سطح دستیار بیان داشتند. 7/66% دانشجویان ارایه مطالب را به صورت پرسش و پاسخ و 3/33% به صورت متکلم وحده عنوان کردند.3/66% از دانشجویان مثمر ثمر بودن گزارش صبحگاهی را در manage بهتر بیماران بیان کردند.

نتیجه گیری : با توجه به نتایج بدست آمده پیشنهاد می شود evidence شامل: فیلم ،مقاله ، کتاب و... متناسب با بیمار ارائه شده برای ارتقاء گزارشات صبحگاهی معرفی گردد.