دوره 18، شماره 4 - ( زمستان 1402 )
جلد 18 شماره 4 صفحات 688-677 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Roshanzadeh M, Mohammadi S, Rabie Faradonbeh M, Taj A, Khalilzadeh Naghneh M H. Explaining Medical Students' Experiences of the Challenges of Clinical Education during the COVID-19 Pandemic: a Qualitative Content Analysis. jmed 2024; 18 (4) :677-688
URL: http://jmed.ssu.ac.ir/article-1-1471-fa.html
URL: http://jmed.ssu.ac.ir/article-1-1471-fa.html
روشن زاده مصطفی، محمدی سمیه، ربیعی فرادنبه مریم، تاج علی، خلیل زاده نقنه محمد حسین. تبیین تجارب دانشجویان علوم پزشکی از چالش‌های آموزش بالینی در دوران همه گیری بیماری کووید ۱۹: یک تحلیل محتوای کیفی. مجله مركز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشكي يزد. 1402; 18 (4) :677-688
دانشکده علوم پزشکی ساوه ، alitaj58@gmail.com
چکیده: (58 مشاهده)
مقدمه: شرایط همه‌گیری بیماری کووید - 19 نقش غیرقابل انکاری در آموزش دانشجویان خصوصاً دانشجویان حیطه سلامت از جمله پرستاران داشته است و می‌تواند بطور بالقوه کفایت بالینی این دانشجویان را در آینده به عنوان نیروی کاری تحت تأثیر قرار دهد. لذا مطالعه حاضر با هدف تببین تجارب دانشجویان علوم پزشکی از چالش‌هایی که در این دوران در آموزش بالینی‌شان تجربه کرده‌اند انجام شد.
روش بررسی: مطالعه کیفی حاضر به روش تحلیل محتوای قراردادی در سال 1402 در دانشکده علوم پزشکی ساوه انجام شد. 17 دانشجو به روش هدفمند انتخاب و داده ها با استفاده از مصاحبه‌های نیمه ساختارمند عمیق انفرادی جمع‌آوری و با استفاده از رویکرد گرانهیم و لاندمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: مصاحبه با مشارکت کنندگان در طی یک دوره 3 ماهه با ۱۷ دانشجو به صورت انفرادی انجام شد. میانگین طول مدت مصاحبه ۳۰ دقیقه بود. یافته¬ها شامل یک طبقه (یادگیری از دست رفته) و پنج زیر طبقه (ترس مانع از یادگیری، محدودیت سیستم آموزشی، آشفتگی در تعاملات و ارتباطات، یادگیری بالینی محدود شده، دلسردی نسبت به شرایط آموزشی) بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه آموزش در محیط بیمارستآن‌ها بدون مواجهه با بیماریهای واگیردار غیرممکن است بایستی با تدوین قوانین و دستورالعمل‌هایی از آسیب به یادگیری دانشجویان رشته‌های مختلف پیشگیری کرد. همچنین استفاده از روشهای آموزشی همانند فیلم و انیمیشن و همچنین سایر روشهای آموزش مجازی می‌تواند تا حدودی در کنار مطالب نظری به ارتقای سطح یادگیری دانشجویان در مواردی که امکان حضور آن‌ها در بالین بیماران وجود ندارد کمک کند.
روش بررسی: مطالعه کیفی حاضر به روش تحلیل محتوای قراردادی در سال 1402 در دانشکده علوم پزشکی ساوه انجام شد. 17 دانشجو به روش هدفمند انتخاب و داده ها با استفاده از مصاحبه‌های نیمه ساختارمند عمیق انفرادی جمع‌آوری و با استفاده از رویکرد گرانهیم و لاندمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: مصاحبه با مشارکت کنندگان در طی یک دوره 3 ماهه با ۱۷ دانشجو به صورت انفرادی انجام شد. میانگین طول مدت مصاحبه ۳۰ دقیقه بود. یافته¬ها شامل یک طبقه (یادگیری از دست رفته) و پنج زیر طبقه (ترس مانع از یادگیری، محدودیت سیستم آموزشی، آشفتگی در تعاملات و ارتباطات، یادگیری بالینی محدود شده، دلسردی نسبت به شرایط آموزشی) بود.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه آموزش در محیط بیمارستآن‌ها بدون مواجهه با بیماریهای واگیردار غیرممکن است بایستی با تدوین قوانین و دستورالعمل‌هایی از آسیب به یادگیری دانشجویان رشته‌های مختلف پیشگیری کرد. همچنین استفاده از روشهای آموزشی همانند فیلم و انیمیشن و همچنین سایر روشهای آموزش مجازی می‌تواند تا حدودی در کنار مطالب نظری به ارتقای سطح یادگیری دانشجویان در مواردی که امکان حضور آن‌ها در بالین بیماران وجود ندارد کمک کند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش پزشكي
دریافت: 1402/11/17 | پذیرش: 1402/12/7 | انتشار: 1402/12/26
دریافت: 1402/11/17 | پذیرش: 1402/12/7 | انتشار: 1402/12/26
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
