فاطمه صادقی، سمیه فضایلی، خلیل کیمیافر، فاطمه عامری، مرضیه معراجی،
دوره ۱۸، شماره ۴ - ( ۱۲-۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: با توجه به استفاده گسترده از آموزش الکترونیک در دانشگاه‌های جهان و ایران، نیاز به ارزیابی کیفیت آن با استفاده از شاخص‌ها و رویکردها وجود دارد. لذا مطالعه حاضر با هدف بررسی شاخص‌های ارزیابی کیفیت آموزش الکترونیکی انجام‌گرفت.
روش بررسی: مطالعه حاضر طبق دستورالعمل PRISMA انجام‌گردید. برای این منظور پایگاه‌های اطلاعاتی Web of Science،PubMed ، Scopus، مگیران، ایرانداک و SID در بازه‌زمانی ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۲، مورد جستجو قرارگرفتند. استراتژی جستجو شامل مفاهیم "آموزش الکترونیکی"، "شاخص" و "دانشجویان علوم پزشکی"بود. معیار ورود به این مطالعه، مقالات اصیل، فارسی و انگلیسی زبان بودند. پس از انتخاب مطالعات، گردآوری دادهها بر اساس فرم استخراج دادهها انجام‌گردید.
نتایج: ۷۷ مقاله به مرور حاضر وارد شدند. از بررسی مطالعات، ۳۷ شاخص در ۶ دسته عوامل مربوط به دانشجو (۵ شاخص)، عوامل مربوط به استاد (۱۱ شاخص)، عوامل مربوط به محتوای آموزشی (۵ شاخص)، عوامل مربوط به امکانات مورد نیاز (۷ شاخص)، عوامل مربوط به مدیریت (۵ شاخص) و عوامل مربوط به قوانین و مقررات (۴ شاخص) به‌دست‌آمدند.
نتیجه‌گیری: نتایج نشان‌داد که ۶ عامل در ارزیابی کیفیت آموزش الکترونیکی دخیل هستند. لذا به مدیران نظام‌های آموزشی توصیه می‌شود با شناسایی نقاط ضعف سامانه نرم‌افزاری یادگیری الکترونیکی و زمینه‌سازی رفع آن‌ها، از ارائه آموزش‌های باکیفیت بالا اطمینان حاصل‌کنند.
