ندا مهدوی، مسعود شفیعی مطلق، زهرا چراغی، حسین جعفری-منصوریان، وجیهه رمضانی درح، لیلی تاپاک، مریم افشاری، امین دوستی ایرانی،
دوره ۱۹، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۳ )
چکیده
مقدمه: بار کاری فکری و رضایت شغلی از مهمترین عوامل تأثیرگذار بر عملکرد شغلی محسوب می‌شود. هدف مطالعه حاضر، ارزیابی بار کاری فکری و رضایت شغلی و ارتباط آن با کیفیت آموزش ارائه شده توسط اعضای هیئت علمی بود.
روش بررسی: این مطالعه در بین ۳۴ نفر از اعضای هیأت علمی به صورت سرشماری انجام شد. جهت ارزیابی بار کاری فکری از ابزار NASA-TLX و برای ارزیابی رضایت شغلی از مقیاس رضایت- نارضایتی شغلی استفاده شد. نمره کیفیت تدریس به عنوان معیاری برای ارزیابی عملکرد آموزشی استفاده شد. متغیرهای کمی در قالب شاخص‌های مرکزی (میانگین و انحراف معیار) گزارش شد. جهت تعیین نقش متغیرهای توجیهی بر میزان بار فکری از رگرسیون خطی چندگانه در سطح اطمینان ۹۵% استفاده شد.
نتایج: میانگین بار کاری فکری اعضای هیأت علمی برابر با (۴۸/۲۴) ۹۴/۵۲ بود. کارآیی و فشار زمانی، به ترتیب بیشترین و کمترین امتیاز را در بین زیربعدهای بار کاری به خود اختصاص دادند. میانگین نمره رضایت شغلی برابر با (۶۱/۲۷) ۸۵/۵۶ بود و رضایت از مدیر گروه و رضایت از همکار بیشترین و رضایت از حقوق و مزایا کمترین بعد رضایت شغلی بود. رابطه بین کیفیت تدریس با هر دو متغیر بار کاری فکری و رضایت شغلی، معنادار نبود.
نتیجه‌گیری: بین بار کاری فکری و رضایت شغلی با نمره کیفیت تدریس، رابطه معناداری مشاهده نشد. اما توصیه می‌شود با هدف ارتقای کیفیت آموزش ارائه شده توسط اعضای هیأت علمی دانشکده، همواره تمهیداتی در راستای بهبود کیفیت زندگی کاری آنان مدنظر قرار گیرد.
