حسین قائدامینی، سلمان فرحبخش، علی رضا امیربیگی، علیرضا قائدامینی، خانم زهرا ثقفی، امیرمهدی قائدامینی، سلمان دانشی،
دوره ۱۸، شماره ۳ - ( پاییز ۱۴۰۲ )
چکیده
مقدمه: ارزیابی چالش‌های آموزش بالینی دوران کارورزی توسط دانشجویان حساس‌ترین قسمت آموزش پزشکی است و باعث بهبود کیفیت آموزش می‌شود که پژوهش‌های محدودی در ارتباط با آن انجام گردیده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی دیدگاه و تجارب کارورزان پزشکی از عوامل تسهیل‌کننده و مهارکننده کیفیت آموزش بالینی انجام گردید.
روش بررسی: این پژوهش از نوع تحلیل محتوای کیفی بود. جامعه آماری شامل کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال ۱۴۰۰ بود. نمونه‌گیری به روش مبتنی بر هدف انجام گردید. روش جمع‌آوری اطلاعات، مصاحبه عمیق با شرکت‌کنندگان بود و تا حد اشباع ادامه یافت (۴۰ شرکت کننده) اطلاعات توسط مدل هفت مرحله‌ای کلایزی تحلیل گشت.
نتایج: دو درون مایه اصلی ( شامل عوامل تسهیل کننده و مهارکننده) و ۱۰ درون مایه ی فرعی شامل ارائه الگوهای انگیزشی در کارورزان، سطح بالای علمی، آموزشی اساتید، استفاده از تکنولوژی، واگذاری و مسئولیت‌های بیشتر به کارورزان، برخورد نامناسب، برنامه ریزی آموزشی نامناسب، شیوه نامناسب ارزیابی، مورنینگ‌ها و گراند راندهای بی‌کیفیت، عدم وجود امکانات و سنگین بودن بیش از حد بعضی از بخش‌ها استخراج گردید.
نتیجه‌گیری: مد نظر قرار دادن این عوامل موجب ارتقاء سطح کیفی آموزش بالینی به بالاترین میزان ممکن شده و تربیت پزشکانی مسئولیت‌پذیر را برای نسل‌های آینده به همراه دارد.
