مجله توسعه و آموزش پزشکی

---

 سابقه و اهداف: با توجه به اهمیت شناخت تأثیر مداخلات آموزشی در جهت حل مشکلات یادگیری و عملکرد بهتر دانشجویان، این مقاله با هدف بررسی تأثیر دو روش آموزشی کارگاهی و نظام واحدی مهارت‌های مطالعه و یادگیری بر راهبردهای مطالعه و یادگیری دانشجویان انجام شد.

روش ‌بررسی: این پژوهش از نوع شبه تجربی و به صورت دو گروه مداخله و یک گروه کنترل بود .نمونه پژوهش را کلیه دانشجویان پرستاری و مامایی ورودی ۱۳۹۰ دانشکده علوم پزشکی دانشگاه آزاد واحد اراک تشکیل می­داد. برای گرداوری داده‌ها از پرسشنامه مشخصات فردی و دموگرافیک و پرسشنامه ال ای اس اس ای استفاده شد. این پرسشنامه دارای ده مقیاس شامل نگرش، انگیزش، کنترل وقت، اضطراب، تمرکز، پردازش اطلاعات، انتخاب ایده اصلی، راهنمای مطالعه، خود آزمایی و راهبردهای آزمون می‌باشد. دانشجویان گروه‌های مداخله پس از تکمیل پرسشنامه راهبردهای مطالعه و یادگیری طبق برنامه در دوره آموزشی مهارت‌های مطالعه و یاد گیری شرکت کردند. سپس دانشجویان مجدداً پرسشنامه ال ای اس اس ای را تکمیل نمودند و داده‌ها توسط نرم افزار SPSS تجزیه و تحلیل شد.

نتیجه‌گیری: میانگین نمرات نگرش، پردازش اطلاعات، اضطراب و مدیریت زمان بعد از آموزش کلاسی افزایش داشت و این تغییر به لحاظ آماری کنترل معنی‌دار بود. میانگین نمرات پردازش اطلاعات اضطراب و خود آزمایی بعد از آموزش کارگاهی افزایش داشت و این تغییر به لحاظ آماری معنی‌دار بود.

اگر آموزش کلاسی با ضوابط کلاس‌های درسی برگزار گردد, احتمالاً نتایج بهتری از آموزش بدست خواهد آمد. همچنین در روش کلاسی چون حداقل در نیمی از ترم دانشجویان با مدرس مربوطه می‌توانند در ارتباط باشند و مشکلات و سؤالات خود را مطرح کرده و پاسخ دریافت کنند این روش می‌تواند ارزشمندتر باشد. به نظر می‌رسد انجام تحقیقی در خصوص تأثیر آموزش فردی و مشاوره تحصیلی دانشجویان بر اساس نیاز و ویژگی‌های آنان در تکمیل مطالعات موجود مفید است.

 

---

  سابقه و اهداف: آموزش بالینی اساس برنامه آموزش را تشکیل می‌دهد . یکی از چالش های آموزش بالینی، شیوه‌های آموزش بالینی در پرستاری می‌باشد. آموزش گروه همتایان (طرح منتورشیپ) می‌تواند یک وسیله کمکی مفید در آموزش مهارت‌های بالینی باشد. این پژوهش با هدف بررسی تأثیر اجرای برنامه منتورشیپ بر میزان رضایتمندی آموزشی دانشجویان پرستاری کارآموز در بخش ارتوپدی بیمارستان امام رضا (ع) بیرجند در سال ۱۳۹۱ اجرا گردید.

روش بررسی: این مطالعه نیمه تجربی بر روی ۶۰ نفر از دانشجویان ترم ۴ پرستاری (کارآموز بخش ارتوپدی) دانشگاه آزاد اسلامی واحد بیرجند که به طور تصادفی در دو گروه ۳۰ نفری (آزمون و کنترل) قرار گرفتند انجام شد. در گروه آزمون به ازای هر ۳ دانشجو، یک دانشجوی ترم ۸ پرستاری به عنوان راهنما گذاشته شد و در گروه کنترل دانشجویان تنها با حضور مربی و بدون راهنما آموزش دیدند. میزان رضایتمندی آموزشی در هر دو گروه، قبل و بعد از کارآموزی، با پرسشنامه رضایتمندی آموزشی محقق ساخته و بر اساس مقیاس لیکرت ارزیابی شد. داده‌های ارزیابی شده با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری تی مستقل، تی زوج و کای دو، تجزیه و تحلیل گردید.

  یافته ها: میانگین نمره رضایتمندی آموزشی در گروه آزمون از گروه کنترل بیشتر بود و بر اساس آزمون تی مستقل، اختلاف بین میانگین نمره رضایتمندی آموزشی در دو گروه معنی‌دار بود (۰۵/۰ P< ).

  نتیجه گیری: بر اساس نتایج پژوهش، اجرای برنامه ( Mentorship ) بر رضایتمندی دانشجویان کارآموز پرستاری مؤثر بوده است. لذا پیشنهاد می‌شود برنامه ریزان آموزش بالینی از این شیوه به عنوان یک روش آموزشی مکمل استفاده نمایند.

 

---

مقدمه: یکی از مسئولیت‌­های دانشگاه­‌ها، پرورش پرستارانی است که در مهارتهای بالینی و اعتماد به نفس داشته باشند. اعتماد به نفس، یکی از اصول کار بالینی است و دانشجویان پرستاری دارای اعتماد به نفس افرادی کارآمدتر هستند. این مطالعه مروری، یافتن راهکار­هایی برای بهبود اعتماد به نفس در دانشجویان پرستاری را هدف قرار داد.
روش بررسی: در این مطالعه مروری، ابتدا با استفاده از کلید واژه‌­های اعتماد به نفس، اعتماد به نفس حرفه‌ای و اعتماد به نفس دانشجویان پرستاری به فارسی،Self confidence، Professional confidence و Nursing student به انگلیسی به صورت جدا و ترکیبی بین سال­‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۸ جستجو انجام شد که در مجموع ۱۵۳۶ مقاله از پایگاه‌های اطلاعاتی Magiran، SID، IranMedex، IranDoc در منابع CINAHL، Medline، Ovid، Science Direct، ProQuest بدست آمد. متن کامل مقالات از نظر معیار­های ورود و خروج بررسی و در نهایت ۱۶ مقاله برای تجزیه و تحلیل نهایی انتخاب شد.
نتایج: یافته­‌ها حاکی از تأثیر برنامه آموزشی کوتاه‌­مدت بر مهارت‌های اعتماد به نفس دانشجویان دوره کارشناسی پرستاری بود. مطالعات نشان دادند یادگیری مبتنی بر شبیه‌­سازی توانایی­‌های بیشتری را از نظر دانش، تفکر انتقادی، درک بالینی و ایجاد رضایت در دانشجویان ایجاد می‌­کند.
نتیجه‌گیری: مداخلات آموزشی مبتنی بر شبیه­‌سازی اثرات ویژه­‌ای در زمینه ارتقای اعتماد به نفس دانشجویان پرستاری دارد و به دلیل تأثیر مثبت آن بر اعتماد به نفس دانشجویان، این روش به عنوان یک روش برتر آموزشی در دانشجویان پرستاری پیشنهاد می­‌شود.