دوره 13، شماره 3 - ( فصل پاییز 1397 )
جلد 13 شماره 3 صفحات 259-252 |
برگشت به فهرست نسخه ها
استادیار، دانشگاه علوم پزشکی تهران ،تهران، ایران. ، bahrmanezhad@sina.tums.ac.ir
چکیده: (6143 مشاهده)
چکیده
مقدمه: بازاندیشی یک جز حیاتی در فرایند یادگیری در آموزش بالینی معرفی شده است. هدف از بازاندیشی در فرایند یادگیری، ایجاد یادگیری معنیدار و عمیق و اصلاح عملکرد است. این مطالعه با هدف طراحی و اجرای آموزش مبتنی بر بازاندیشی در دوره کاراموزی دیالیز دانشجویان کارشناسی پرستاری انجام شده است.
روش کار: مطالعه حاضر در سال تحصیلی 97-1396 انجام شده است. جامعه پژوهش شامل دانشجویان کارشناسی پرستاری در کارآموزی بخش دیالیز بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران هستند. مداخله آموزشی در جلسات کارآموزی با ایجاد فرصتهای برنامهریزی شده برای بازندیشی در گروههای کوچک انجام شده و رضایت فراگیران در مداخلات انجام شده مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: نتایج مطالعات نشان داد، میزان رضایتمندی دانشجویان از بکارگیری موقعیتهای بازاندیشی در آموزش بالینی با میانگین 12.24±88.56در سطح خوب بود. همچنین در تجزیه و تحلیل متن سوالات باز با کمک آنالیز محتوای قرار دادی 5 طبقه ظاهر شد. طبقات واکاوی ذهنی، خودپایشی، خلاقیت در یادگیری، تلذذ یادگیری و خودارزیابی بودند. در واقع دانشجویان معتقد بودند، با این رویکرد، به آنها فرصتی داده میشود تا مسئولیتپذیر شده و بطور فعال در فرایند یادگیری خود مشارکت کنند که این امر آنها را به سوی خلاقیت در یادگیری کمک میکند.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، طراحی و اجرای فرصتهای ساختارمند و برنامهریزی شدهای همچون بازاندیشی در فرایند آموزش بالینی و در کارآموزی بخشهای ویژه رضایتبخش بوده است. لذا، پیشنهاد میشود، برنامهریزی برای فرصتهای بازاندیشی در فرایند آموزش بالینی در رشته پرستاری لحاظ گردید.
واژه های کلیدی: بازاندیشی، دانشجوی پرستاری، کاراموزی، دیالیز
مقدمه: بازاندیشی یک جز حیاتی در فرایند یادگیری در آموزش بالینی معرفی شده است. هدف از بازاندیشی در فرایند یادگیری، ایجاد یادگیری معنیدار و عمیق و اصلاح عملکرد است. این مطالعه با هدف طراحی و اجرای آموزش مبتنی بر بازاندیشی در دوره کاراموزی دیالیز دانشجویان کارشناسی پرستاری انجام شده است.
روش کار: مطالعه حاضر در سال تحصیلی 97-1396 انجام شده است. جامعه پژوهش شامل دانشجویان کارشناسی پرستاری در کارآموزی بخش دیالیز بیمارستان وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تهران هستند. مداخله آموزشی در جلسات کارآموزی با ایجاد فرصتهای برنامهریزی شده برای بازندیشی در گروههای کوچک انجام شده و رضایت فراگیران در مداخلات انجام شده مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: نتایج مطالعات نشان داد، میزان رضایتمندی دانشجویان از بکارگیری موقعیتهای بازاندیشی در آموزش بالینی با میانگین 12.24±88.56در سطح خوب بود. همچنین در تجزیه و تحلیل متن سوالات باز با کمک آنالیز محتوای قرار دادی 5 طبقه ظاهر شد. طبقات واکاوی ذهنی، خودپایشی، خلاقیت در یادگیری، تلذذ یادگیری و خودارزیابی بودند. در واقع دانشجویان معتقد بودند، با این رویکرد، به آنها فرصتی داده میشود تا مسئولیتپذیر شده و بطور فعال در فرایند یادگیری خود مشارکت کنند که این امر آنها را به سوی خلاقیت در یادگیری کمک میکند.
نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان داد، طراحی و اجرای فرصتهای ساختارمند و برنامهریزی شدهای همچون بازاندیشی در فرایند آموزش بالینی و در کارآموزی بخشهای ویژه رضایتبخش بوده است. لذا، پیشنهاد میشود، برنامهریزی برای فرصتهای بازاندیشی در فرایند آموزش بالینی در رشته پرستاری لحاظ گردید.
واژه های کلیدی: بازاندیشی، دانشجوی پرستاری، کاراموزی، دیالیز
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |