دوره 13، شماره 4 - ( زمستان 1397 )                   جلد 13 شماره 4 صفحات 303-284 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


4- دانشجوی دکتری خوارزمی، مربی پیام نور، دانشگاه پیام نور مهریز، یزد، ایران.
چکیده:   (4384 مشاهده)
چکیده
مقدمه: فضیلت سازمانی از جمله مفاهیم  جدید سازمانی است که از روان شناسی مثبت نگر گرفته شده است. مطالعه در این حوزه در برگیرنده رفتارهای برجسته در سازمان است که خود منجر به پیامدهای مثبت می­شود. هدف از پژوهش حاضر طراحی و تبیین الگوی سازمان فضیلتی و شناسایی پیشایندهای سازمان فضیلتی در دانشگاه­های دولتی استان یزد است.
روش بررسی: پژوهش حاضر از «تحقیق ترکبی اکتشافی» استفاده نموده است، لذا ابتدا از روش پژوهش کیفی گروه­کانونی به صورت مصاحبه­های نیمه ساختار یافته با اعضای هیئت علمی دانشگاه­های دولتی استان یزد (گروه هشت نفره)، در سه جلسه یک و نیم ساعته مصاحبه انجام شد و داده­های به دست آمده از مصاحبه­ و ادبیات با روش تحلیل مضمون تحلیل شد. سپس مدل با پرسشنامه محقق ساخته و نمونه 285 نفر از میان کارکنان دانشگاه­های دولتی استان یزد، به کمک روش پژوهش کمی مدل­یابی معادلات ساختاری با نرم­افزار Lisrel 8.8  آزمون شد.
نتایج: به کمک مصاحبه گروه کانونی و ادبیات پژوهش و تحلیل عاملی اکتشافی سه عامل اصلی تاثیرگذار بر فضیلت سازمانی شامل عامل سازمانی (ساختار و فرایند؛ فرهنگ سازمان؛رهبری؛ فلسفه وجودی سازمان)، عامل فردی (ویژگی فردی کارکنان؛ ویژگی فردی مدیران) و عامل محیطی (عامل اجتماعی- اقتصادی؛ عامل قانونی) شناسایی شد. پس از آزمون مدل مفهومی تمام پیشایندها دارای بار عاملی مناسب بوده و مدل تایید شد، همچنین با بررسی نتایج آزمون معادلات ساختاری عامل سازمانی دارای ضریب مسیر بیشتری بود (74/0)، در نتیجه بیشترین تاثیر را بر سازمان فضیلتی دارد.
نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه عامل سازمانی مهمترین عامل در فضیلت سازمانی بوده؛ سازمان­ها باید در استخدام افراد با فضیلت دقت نموده و به علت اینکه فضایل قابل پرورش هستند، مسئله آموزش و نهادینه کردن فضایل درکارکنان بسیار مهم است.
واژه‌های کلیدی: فضیلت، سازمان فضیلتی، پیشایند، الگو، دانشگاه.
متن کامل [PDF 1275 kb]   (1621 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش پزشكي
دریافت: 1397/6/17 | پذیرش: 1397/8/5 | انتشار: 1397/12/21

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.