سابقه و اهداف: امروزه تغییر توجه از آموزش یکطرفه به دانشجویان، به سوی یادگیری از طریق تدریس توسط آنان صورت گرفته است. یکی از ابتکارات اثرگذار در این زمینه سیستم یادگیری به کمک همتایان ( Peer Assisted Learning ) است که در آن دانشجویان در نقش استاد و یا کمک کننده به اساتید ظاهر می‌شوند. مطالعه حاضر درصدد بررسی دیدگاه‌های اساتید و دانشجویان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز در خصوص مزایای بالقوه سیستم یادگیری به کمک همتایان بود.

روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی- مقطعی می‌باشد که در خرداد ماه سال 1390 در دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تبریز با مشارکت 291 نفر از اساتید و دانشجویان با انتخاب تصادفی به انجام رسید. پژوهشگران ابتدا اقدام به طراحی و استانداردسازی پرسشنامه‌ای در خصوص مزایای سیستم آموزشی یادگیری به کمک همتایان نمودند و داده‌های بدست آمده با استفاده از برنامه _SPSS مورد تحلیل قرار دادند

یافته‌ها: نتایج مطالعه گویای این است که اجرای سیستم یاد شده بیشترین تأثیر را بر تقویت مهارت‌های تدریس، گسترش دانش و اطلاعات دانشجویان و افزایش اعتماد به نفس آن‌ها خواهد داشت. همچنین بر اساس بررسی‌های صورت گرفته مشخص شد که دانشجویان به طرز معنی داری بیشتر از اساتید، موافق اجرای این سیستم آموزشی می‌باشند.

نتیجه‌گیری: می‌توان نتیجه گرفت که طرح پیشنهادی مذکور مورد توافق اساتید و دانشجویان قرار گرفته است و می‌تواند کمک شایانی به تقویت سیستم آموزشی نماید. یقیناً اجرای این سیستم و سیستم‌های یادگیری فعال مشابه می‌تواند منجر به تربیت نیروی انسانی توانمند و کارا گردد.