چکیده سابقه و اهداف: آموزش یکی از وظایف اصلی دانشگاه‌های علوم پزشکی است فاصله آنچه در کلاس درس آموزش داده می‌شود و خدماتی که در بالین ارائه می‌گردد به عنوان یک مشکل اساسی به چشم می‌خورد لذا بر آن شدیم تا پژوهشی با هدف تعین نظرات کارکنان پرستاری و مامایی در رابطه با میزان کاربرد بالینی دروس تخصصی انجام دهیم. روش بررسی: این مطالعه توصیفی مقطعی در سال 1392 بر روی کلیه کارکنان مامایی و پرستاری شاغل در بیمارستان‌های دولتی شهر یزد باسابقه کار 6ماه تا 5 سال انجام شد. پرسشنامه استفاده شده شامل دو بخش اطلاعات دموگرافیک و بخش دوم نظرسنجی در زمینه میزان کاربرد دروس تخصصی در بالین بود که بر اساس مقیاس پنج گزینه‌ای لیکرت با توجه به سرفصل‌های تخصصی دروس دو رشته تهیه شده بود. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آمار توصیفی و استنباطی (تی مستقل و انالیز واریانس) انجام شد. یافته ها: بیشترین میانگین کاربرد دروس تخصصی پرستاری در بالین مربوط به دروس اصول و مهارت‌های پرستاری 97/0±95/3 پرستاری ویژه : 05/1±8/3، پرستاری بیماری‌های داخلی و جراحی 3 و 4 و کمترین میانگین کاربرد دروس مربوط به درس بهداشت جامعه بود همچنین بیشترین میانگین کاربرد دروس تخصصی مامایی در بالین مربوط به دروس بارداری و زایمان( 1/01± 68/4)،تغذیه مادر و کودک ( 2/1 ±06/4) و کمترین میانگین کاربرد دروس تخصصی مربوط به درس بی‌حسی و بی‌هوشی بود. نتیجه‌گیری: به منظور افزایش هماهنگی یادگیری‌های نظری و خدمات بالینی ، بازنگری کوریکولوم رشته پرستاری و مامایی و تدارک برنامه‌های آموزشی مناسب در حین تحصیل ، پیشنهاد می‌گردد.

واژه‌های کلیدی: آموزش بالینی- کاربرد دروس تئوری- پرستاری- مامایی

متن کامل [PDF 172 kb]   (2951 دریافت)