مجله توسعه و آموزش پزشکی

مقدمه: به موازات رشد روزافزون کاربرد اشعه X ، مسئولیت حرفه ای ایجاب می کند که دندانپزشک اطلاعات کافی و صحیح از تجویز رادیوگرافی، به منظور تشخیص صحیح و حداقل دوز دریافتی بیمار، داشته باشد. هدف کلی این تحقیق بررسی سطح آگاهی دندانپزشکان استان یزد در زمینه تجویز صحیح انواع رادیوگرافی است .

روش بررسی: برای انجام این مطالعه توصیفی - مقطعی به 134 دندانپزشک شاغل در استان یزد - که در برنامه های مدون بازآموزی شرکت کرده بودند - مراجعه و پرسشنامه های تنظیم شده بین دندانپزشکان توزیع و پس از تکمیل جمع آوری شد. بدین ترتیب سطح آگاهی دندانپزشکان در 10 زمینه مختلف از تجویز صحیح رادیوگرافی ارزیابی شد و در هر یک از زمینه ها آگاهی بر حسب جنس و همچنین مرتبه تحصیلی (متخصص یا عمومی) مقایسه گردید.

نتایج: براساس نتایج به دست آمده آگاهی دندانپزشکان در زمینه تجویز صحیح رادیوگرافی های پانورامیک، پری اپیکال، توموگرافی رایانه ای و MRI خوب بود و در زمینه تجویز صحیح رادیوگرافی های اکلوزال، افراد مستعد به پوسیدگی، افراد مبتلا به بیماری پریودنتال و ارزیابی وضعیت رویشی و جوانه دندانها متوسط بود اما در زمینه بایت وینگ و افراد غیرمستعد به پوسیدگی ضعیف بود.

از طرفی نتایج به دست آمده نشان داد که در هیچ یک از زمینه ها اختلاف معنی داری بین آگاهی دندانپزشکان مرد و زن وجود ندارد. با بررسی آگاهی بر حسب مرتبه تحصیلی اطلاعات حاکی از آن بود که آگاهی دندانپزشکان متخصص بسیار بیشتر از آگاهی دندانپزشکان عمومی بود و به جز در زمینه تجویز صحیح رادیوگرافی در افراد مستعد به پوسیدگی ، اختلاف معنی دار بین آنها وجود نداشت.

نتیجه گیری: یکی از مؤثرترین راههای کاهش خطرات احتمالی اشعه X ، جلوگیری از انجام رادیوگرافیهای غیرضروری است .