دوره 19، شماره 3 - ( پاییز 1403 )                   جلد 19 شماره 3 صفحات 950-941 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی بیرجند، بیرجند، ایران. ، esmaeili67@gmail.com
چکیده:   (176 مشاهده)
مقدمه: کار و فعالیت در بخش روانپزشکی بر دامنه تفکر و قضاوت افراد تاثیرگذاشته و عملکرد آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد. باتوجه به اینکه مطالعات مشابه در این زمینه در کشور محدود و در استان خراسان جنوبی در این زمینه مطالعه‌ای صورت نگرفته است هدف ما در این مطالعه مقایسه وضعیت نگرش، ترس و استیگما به اختلال روانی در کارآموزان و کارورزان پزشکی قبل و پس از سپری کردن آموزش در بخش روانپزشکی بود.
روش بررسی: مطالعه حاضر از نوع توصیفی و مقایسه ای است. جامعه مورد مطالعه ما دانشجویان مقطع کارآموزی و کارورزی بخش روانپزشکی در سال تحصیلی 1401-1402 بود. در این مطالعه جهت ارزیابی نگرش دانشجویان در خصوص اختلالات روانپزشکی از فرم خلاصه شده پرسش‌نامه OMI، جهت بررسی استیگمااز پرسش‌نامه استیگمای فراهم کنندگان مراقبت بهداشتی (OMS_HC) و برای ارزیابی ترس از پرسش‌نامه فرم کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی Lerary استفاده شد.
نتایج: میانگین نمره نگرش، ترس و استیگما در دانشجویان در ابتدا و انتهای مطالعه با یکدیگر تفاوت معناداری نداشت (P>0.05). میانگین تغییرات نمره نگرش، ترس و استیگمابر حسب جنسیت، مقطع تحصیلی، وضعیت تاهل، محل زندگی، دانشجویان با یکدیگر تفاوت معناداری نداشت (P>0.05).نتیجه‌گیری: برنامه‌های آموزشی بخش روانپزشکی منجر به کاهش آستیگما، ترس و تغییر نگرش دانشجویان در مقایسه با ابتدای مطالعه در دانشجویان پزشکی نمی‌شود. برنامه آموزشی کارآموزان و کارورزان رشته پزشکی در بخش روانپزشکی مورد بازنگری قرار گیرد.
متن کامل [PDF 573 kb]   (107 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش پزشكي
دریافت: 1403/6/10 | پذیرش: 1403/9/18 | انتشار: 1403/10/8

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.