دوره 19، شماره 2 - ( تابستان 1403 )                   جلد 19 شماره 2 صفحات 845-836 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران ، m-mafinejad@sina.tums.ac.ir
چکیده:   (233 مشاهده)
مقدمه: درک رابطه بین نگرش دانشجویان پزشکی نسبت به مدیریت تعارض و سبک‌های مدیریت تعارض غالب آنها برای بهبود توانایی آن‌ها در مدیریت مؤثر موقعیت‌های چالش‌برانگیز بسیار مهم است. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط نگرش دانشجویان پزشکی نسبت به مدیریت تعارض با سبک­های مدیریت تعارض انجام شد.
روش بررسی: این یک مطالعه توصیفی تحلیلی بود که 244 دانشجوی سال اول پزشکی عمومی دانشگاه علوم پزشکی تهران بصورت داوطلبانه و به روش در دسترس در آن مشارکت داشتند. از پرسشنامه نگرش به مدیریت تعارض (CMAQ) و پرسشنامه سبک‌های مدیریت تعارض (DUTCH) به منظور جمع آوری داده ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از ضریب همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل استفاده شد.
نتایج: دانشجویان از دو سبک حل مسئله (18/2±80/15) و مصالحه (23/2±00/15) بیشتر استفاده کردند. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد که بین میانگین نمره نگرش به مدیریت تعارض با میانگین نمره سبک مصالحه و حل مساله همبستگی مثبت معناداری وجود دارد (014/0=P و 162/0 =r و 000/0=P و 287/0 =r). همچنین بین میانگین نمره نگرش به مدیریت تعارض با میانگین نمره سبک اجتناب همبستگی منفی معناداری وجود دارد (010/0=P و 170/0- =r). نتایج آزمون t نشان داد در سبک رقابت بین دانشجویان دختر و پسر اختلاف معنی داری وجود دارد (038/0P=).
نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، دانشجویان پزشکی که نگرش مثبت‌تری نسبت به مدیریت تعارض دارند، در موقعیت‌های چالشی بیشتر از سبک‌های حل مسأله و مصالحه استفاده می‌کنند.
متن کامل [PDF 546 kb]   (128 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش پزشكي
دریافت: 1403/3/12 | پذیرش: 1403/6/31 | انتشار: 1403/7/4

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.