دوره 18، شماره 3 - ( پاییز 1402 )
جلد 18 شماره 3 صفحات 551-537 |
برگشت به فهرست نسخه ها
حسین قائدامینی* 
، سلمان فرحبخش ، علی رضا امیربیگی ، علیرضا قائدامینی ، زهرا ثقفی ، امیرمهدی قائدامینی ، سلمان دانشی
، سلمان فرحبخش ، علی رضا امیربیگی ، علیرضا قائدامینی ، زهرا ثقفی ، امیرمهدی قائدامینی ، سلمان دانشی
دانشکده پزشکی، گروه بیماری‌های جراحی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، ایران ، ghaedaminih@gmail.com
چکیده: (742 مشاهده)
مقدمه: ارزیابی چالش‌های آموزش بالینی دوران کارورزی توسط دانشجویان حساس‌ترین قسمت آموزش پزشکی است و باعث بهبود کیفیت آموزش می‌شود که پژوهش‌های محدودی در ارتباط با آن انجام گردیده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی دیدگاه و تجارب کارورزان پزشکی از عوامل تسهیل‌کننده و مهارکننده کیفیت آموزش بالینی انجام گردید.
روش بررسی: این پژوهش از نوع تحلیل محتوای کیفی بود. جامعه آماری شامل کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1400 بود. نمونه‌گیری به روش مبتنی بر هدف انجام گردید. روش جمع‌آوری اطلاعات، مصاحبه عمیق با شرکت‌کنندگان بود و تا حد اشباع ادامه یافت (40 شرکت کننده) اطلاعات توسط مدل هفت مرحله‌ای کلایزی تحلیل گشت.
نتایج: دو درون مایه اصلی ( شامل عوامل تسهیل کننده و مهارکننده) و 10 درون مایه ی فرعی شامل ارائه الگوهای انگیزشی در کارورزان، سطح بالای علمی، آموزشی اساتید، استفاده از تکنولوژی، واگذاری و مسئولیت‌های بیشتر به کارورزان، برخورد نامناسب، برنامه ریزی آموزشی نامناسب، شیوه نامناسب ارزیابی، مورنینگ‌ها و گراند راندهای بی‌کیفیت، عدم وجود امکانات و سنگین بودن بیش از حد بعضی از بخش‌ها استخراج گردید.
نتیجه‌گیری: مد نظر قرار دادن این عوامل موجب ارتقاء سطح کیفی آموزش بالینی به بالاترین میزان ممکن شده و تربیت پزشکانی مسئولیت‌پذیر را برای نسل‌های آینده به همراه دارد.
روش بررسی: این پژوهش از نوع تحلیل محتوای کیفی بود. جامعه آماری شامل کارورزان پزشکی دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1400 بود. نمونه‌گیری به روش مبتنی بر هدف انجام گردید. روش جمع‌آوری اطلاعات، مصاحبه عمیق با شرکت‌کنندگان بود و تا حد اشباع ادامه یافت (40 شرکت کننده) اطلاعات توسط مدل هفت مرحله‌ای کلایزی تحلیل گشت.
نتایج: دو درون مایه اصلی ( شامل عوامل تسهیل کننده و مهارکننده) و 10 درون مایه ی فرعی شامل ارائه الگوهای انگیزشی در کارورزان، سطح بالای علمی، آموزشی اساتید، استفاده از تکنولوژی، واگذاری و مسئولیت‌های بیشتر به کارورزان، برخورد نامناسب، برنامه ریزی آموزشی نامناسب، شیوه نامناسب ارزیابی، مورنینگ‌ها و گراند راندهای بی‌کیفیت، عدم وجود امکانات و سنگین بودن بیش از حد بعضی از بخش‌ها استخراج گردید.
نتیجه‌گیری: مد نظر قرار دادن این عوامل موجب ارتقاء سطح کیفی آموزش بالینی به بالاترین میزان ممکن شده و تربیت پزشکانی مسئولیت‌پذیر را برای نسل‌های آینده به همراه دارد.
corresponding Author: Hossein Ghaedamini
Orcid Id: 0000-0002-5152-4109
Google Scholar: https://scholar.google.com/
Pubmed: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.
Orcid Id: 0000-0002-5152-4109
Google Scholar: https://scholar.google.com/
Pubmed: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش پزشكي
دریافت: 1402/3/14 | پذیرش: 1402/8/10 | انتشار: 1402/9/4
دریافت: 1402/3/14 | پذیرش: 1402/8/10 | انتشار: 1402/9/4
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |