دوره 17، شماره 1 - ( بهار 1401 )
جلد 17 شماره 1 صفحات 56-46 |
برگشت به فهرست نسخه ها
مرکز مدل سازی داده های بهداشت و درمان دانشکده بهداشت عمومی گروه آمارزیستی و اپیدمیولوژی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران. ، s.jambarsang@gmail.com
چکیده: (715 مشاهده)
مقدمه: تعطیلی مدارس و دانشگاه های کشور به دلیل شیوع بیماری کووید 19، سبب شد تا آموزش مجازی از سوی آموزش و پرورش و همچنین آموزش عالی مطرح شود. با توجه به اهمیت آموزش مجازی در پاندمی کرونا، این پژوهش با هدف بررسی عوامل مؤثر بر ارتقا کیفیت آموزش مجازی از دیدگاه اساتید و دانشجویان رشته‌های توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز انجام گرفت.
روش بررسی: مطالعهی توصیفی- تحلیلی حاضر با حضور 17 نفر از اساتید و 210 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی‌ارشد در رشته‌های فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و شنوایی‌شناسی اجرا شد. دادهها با استفاده از پرسشنامهی محقق‌ساخته جمع‌آوری گردید. روایی پرسشنامه با بررسی اساتید متخصص و با تجربه در زمینه‌ی آموزش مجازی تایید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای‌کرونباخ 0.97 تعیین گردید.
نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که از دیدگاه اساتید تمام ابعاد پرسشنامه جزو عوامل اثربخش بر رشد و ارتقا کیفیت آموزش مجازی محسوب می‌شدند ولی دانشجویان، بعد شفاف سازی انتظارات از یادگیرنده را مؤثرترین عامل و بعد کاهش احساس انزوا و ایجاد حس و انگیزه‌ی حضور در جامعه‌ی یادگیری را کم اثرترین عامل برشمردند.
نتیجه‌گیری: باتوجه به شناسایی مهمترین عوامل مؤثر بر اثربخشی آموزش ، بهنظر می‌رسد سیاستگذاران حوزهی آموزش باید با در نظرگرفتن این عوامل، برنامه‌ربزیهای لازم را انجام دهند و در فراهم کردن شرایط و امکانات لازم جهت ارتقا کیفیت آموزش مجازی فراگیران اهتمام ویژه بورزند.
روش بررسی: مطالعهی توصیفی- تحلیلی حاضر با حضور 17 نفر از اساتید و 210 نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی‌ارشد در رشته‌های فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی و شنوایی‌شناسی اجرا شد. دادهها با استفاده از پرسشنامهی محقق‌ساخته جمع‌آوری گردید. روایی پرسشنامه با بررسی اساتید متخصص و با تجربه در زمینه‌ی آموزش مجازی تایید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای‌کرونباخ 0.97 تعیین گردید.
نتایج: نتایج پژوهش نشان داد که از دیدگاه اساتید تمام ابعاد پرسشنامه جزو عوامل اثربخش بر رشد و ارتقا کیفیت آموزش مجازی محسوب می‌شدند ولی دانشجویان، بعد شفاف سازی انتظارات از یادگیرنده را مؤثرترین عامل و بعد کاهش احساس انزوا و ایجاد حس و انگیزه‌ی حضور در جامعه‌ی یادگیری را کم اثرترین عامل برشمردند.
نتیجه‌گیری: باتوجه به شناسایی مهمترین عوامل مؤثر بر اثربخشی آموزش ، بهنظر می‌رسد سیاستگذاران حوزهی آموزش باید با در نظرگرفتن این عوامل، برنامه‌ربزیهای لازم را انجام دهند و در فراهم کردن شرایط و امکانات لازم جهت ارتقا کیفیت آموزش مجازی فراگیران اهتمام ویژه بورزند.
نوع مطالعه: پژوهشي |
موضوع مقاله:
آموزش پزشكي
دریافت: 1400/12/14 | پذیرش: 1401/3/8 | انتشار: 1401/3/31
دریافت: 1400/12/14 | پذیرش: 1401/3/8 | انتشار: 1401/3/31
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |