دوره 15، شماره 3 - ( پاییز 1399 )
جلد 15 شماره 3 صفحات 216-206 |
برگشت به فهرست نسخه ها
نگار برومند 
، علی آرش ، زهرا حصاری*
، علی آرش ، زهرا حصاری*
استادیار، مرکز تحقیقات علوم آزمایشگاهی، دانشگاه علوم پزشکی گلستان، گرگان، ایران ، Hesari7@yahoo.com
چکیده: (2186 مشاهده)
مقدمه: آموزش مداوم به عنوان یک ضرورت در جهان مطرح است. برای تدوین برنامههای آموزشی در گام اول باید نیازهای آموزشی را بدرستی شناسایی و اولویت بندی نمود. پژوهش حاضر با هدف نیازسنجی برنامههای آموزش مداوم دانشگاه علوم پزشکی گلستان جهت آموزش پزشکان عمومی، از منظرپزشکان عمومی شرکت کننده در برنامه ها و نیز اعضای هیئت علمی بالینی مدرس این برنامه ها انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است و برای دستیابی به اهداف پژوهش، با توجه به ضروری بودن گروهی از برنامههای آموزشی و تجربه کاری مشمولین، نظرات براساس یک پرسشنامه 4 قسمتی (معاینات بالینی، اقدامات پاراکلینیکی، اقدامات درمانی، اقدامات اورژانس در درمان بیماران) مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی نتایج توسط آمار توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن توسط نرم افزار SPSS-18 انجام شد.
نتایج: براساس نتایج، پزشکان عمومی (410 نفر) و اعضای هیئت علمی مدرس برنامهها (204 نفر) فقط در مباحث اقدامات درمانی و اقدامات اورژانس در درمان بیماران، بر موضوعات مشترک تاکید داشتند، که به ترتیب مباحث تجویز منطقی آنتی بیوتیک ها و مبحث احیای قلبی-ریوی بوده اند. آزمون اسپیرمن نشان داد که فقط در تفسیر کلیشه های رادیولوژی، اقدامات اورژانس در بیماری های گوش و حلق و بینی و اقدامات اورژانس در سوختگی ها، بین نظرات این دو گروه همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد.
نتیجهگیری: از آنجا که بین نظرات دو گروه شرکت کننده در پژوهش، فقط در ۳ موضوع همبستگی وجود داشت، برنامهریزان جهت تعیین نیازهای آموزشی واقعی، باید علاوه بر نظر متخصصان، نظرات پزشکان شرکت کننده را نیز مدنظر قرار دهند.
روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است و برای دستیابی به اهداف پژوهش، با توجه به ضروری بودن گروهی از برنامههای آموزشی و تجربه کاری مشمولین، نظرات براساس یک پرسشنامه 4 قسمتی (معاینات بالینی، اقدامات پاراکلینیکی، اقدامات درمانی، اقدامات اورژانس در درمان بیماران) مورد بررسی قرار گرفت. ارزیابی نتایج توسط آمار توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن توسط نرم افزار SPSS-18 انجام شد.
نتایج: براساس نتایج، پزشکان عمومی (410 نفر) و اعضای هیئت علمی مدرس برنامهها (204 نفر) فقط در مباحث اقدامات درمانی و اقدامات اورژانس در درمان بیماران، بر موضوعات مشترک تاکید داشتند، که به ترتیب مباحث تجویز منطقی آنتی بیوتیک ها و مبحث احیای قلبی-ریوی بوده اند. آزمون اسپیرمن نشان داد که فقط در تفسیر کلیشه های رادیولوژی، اقدامات اورژانس در بیماری های گوش و حلق و بینی و اقدامات اورژانس در سوختگی ها، بین نظرات این دو گروه همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد.
نتیجهگیری: از آنجا که بین نظرات دو گروه شرکت کننده در پژوهش، فقط در ۳ موضوع همبستگی وجود داشت، برنامهریزان جهت تعیین نیازهای آموزشی واقعی، باید علاوه بر نظر متخصصان، نظرات پزشکان شرکت کننده را نیز مدنظر قرار دهند.
نوع مطالعه: گزارش کوتاه |
موضوع مقاله:
پزشكي
دریافت: 1399/4/12 | پذیرش: 1399/5/22 | انتشار: 1399/9/30
دریافت: 1399/4/12 | پذیرش: 1399/5/22 | انتشار: 1399/9/30
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |