دوره 15، شماره 2 - ( تابستان 1399 )                   جلد 15 شماره 2 صفحات 95-87 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


استادیار، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، واحد ساری، دانشگاه آزاد اسلامی، ساری، ایران ، Bahrammirzaian@ gmail.com
چکیده:   (2001 مشاهده)
مقدمه: در فرایند یادگیری عوامل شناختی نقش بسیاری دارند، بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش بازتوانی شناختی گروهی بر اشتیاق تحصیلی و تعلل‌ورزی تحصیلی دانشجویان انجام شد.
روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی با پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل است. جامعه‌ی آماری پژوهش را تمامی دانشجویان کارشناسی پرستاری گرگان بر اساس معیارهای ورود و خروج به پژوهش در سال تحصیلی 1397 که تعلل‌ورز بودند، تشکیل داد. شرکت‌کنندگان به صورت داوطلبانه به پرسش‌نامه تعلل‌ورزی تحصیلی پاسخ دادند، تعداد 30 دانشجو که بیشترین نمره تعلل‌ورزی را داشتند انتخاب و به صورت تصادفی در گروه‌های آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس پرسش‌نامه‌های اشتیاق تحصیلی و تعلل‌ورزی تحصیلی به عنوان پیش‌آزمون در مورد هر دو گروه اجرا شد. آموزش بازتوانی شناختی گروهی روی گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه‌ای اعمال شد. در پایان این دوره هر دو گروه پرسش‌نامه‌های فوق را به عنوان پس‌آزمون تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیره با نرم‌افزار SPSS 24 مورد بررسی قرار گرفت.
نتایج: نتایج نشان داد، میانگین و انحراف استاندارد اشتیاق تحصیلی در پیش‌آزمون گروه آزمایش 41/4 ± 84/52 و کنترل 75/4 ± 10/49 و در پس‌آزمون گروه آزمایش 35/4 ± 36/83 و کنترل 42/4 ± 75/50 به دست آمد. میانگین و انحراف استاندارد تعلل‌ورزی تحصیلی در پیش‌آزمون گروه آزمایش 24/8 ± 74/65 و کنترل 11/7 ± 32/65 و در پس‌آزمون گروه آزمایش 54/4 ± 02/31 و کنترل 87/6 ± 11/64 به دست آمد. به طور کلی آموزش بازتوانی شناختی گروهی بر اشتیاق تحصیلی و تعلل‌ورزی تحصیلی دانشجویان در سطح 01/0 > P تأثیر معنی‌داری دارد.
نتیجه‌گیری: آموزش بازتوانی شناختی گروهی، در جهت استفاده از راهبردهای شناختی و راهبرد فراشناختی به دانشجویان ارائه شود تا کمتر شاهد تعلل‌ورزی تحصیلی و عدم اشتیاق تحصیلی در دانشجویان باشیم.


 
متن کامل [PDF 875 kb]   (697 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش پزشكي
دریافت: 1399/1/26 | پذیرش: 1399/3/7 | انتشار: 1399/6/31

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.