دوره 15، شماره 2 - ( تابستان 1399 )                   جلد 15 شماره 2 صفحات 106-96 | برگشت به فهرست نسخه ها


XML English Abstract Print


دکتری سلامت در بلایا و فوریت‌ها، بیمارستان شهید رهنمون، دانشگاه علوم پزشکی یزد، یزد، ایران. ، s.mirzaei2113@gmail.com
چکیده:   (2027 مشاهده)
مقدمه: آموزش مربی همتا، یک مدل آموزشی است که در آن دانشجویان ارشدتر به همکلاسی¬های خود‌ و یا دانشجویان کم‌تجربه‌تر آموزش می‌دهند. نظارت بالینی، فرایندی رسمی، منظم و مداوم است که فرد کم‌تجربه ضمن دریافت مشاوره از ناظر یا فرد متبحر، عملکرد خود را بازنگری و ارتقاء می‌دهد. آموزش بالینی، جزء حیاتی برنامه درسی علوم پزشکی می‌باشد و کیفیت و کنترل عوامل تنش‌زای آن دارای اهمیت است. این مطالعه با هدف ترکیب مدل آموزشی مربی همتا و نظارت بالینی بر وضعیت و عوامل استرس‌زای آموزش بالینی پرستاری صورت گرفت.
 روش بررسی: این مطالعه از نوع نیمه تجربی می‌باشد که در آن برنامه ترکیبی مربی همتا و نظارت بالینی اجرا شد. نمونه‌های پژوهش، 60 نفر از دانشجویان پرستاری‌ ترم‌های سوم تا ششم شاغل به تحصیل در دانشکده پرستاری و مامایی یزد بودند که به روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه چهار قسمتی دربرگیرنده مشخصات دموگرافیک، پرسش‌نامه ارزیابی عملکرد مربی در آموزش بالینی، پرسش‌نامه استاندارد عوامل تنش‌زای محیط بالینی کک و کلیهامر، پرسش‌نامه رضایت‌سنجی از دوره و ناظر بالینی بود که به روش خودگزارش‌دهی تکمیل شد. تجزیه ‌و تحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS نسخه 16 صورت گرفت.
نتایج: بر اساس یافته‌ها میانگین نمره ارزیابی همتا مربی 38/9 ±42/56 بود و میانگین نمره کل عوامل تنش‌زای بالینی 6/5 ±72/38 بود. مربیان همتا در بیشتر موارد موافقت خود را با برنامه همتا مربی و نظارت بالینی اعلام داشتند.
نتیجه‌گیری: در اجرای برنامه ترکیبی مربی همتا و نظارت بالینی؛ عملکرد مربی همتا از نظر فراگیران خوب بود و همچنین عوامل تنش‌زای بالینی در سطح مرزی بین متوسط و ضعیف است. هر چند هر دو نتیجه رضایت‌بخش است اما جهت دستیابی به بالاترین کیفیت، نیاز به برنامه‌ریزی دقیق‌تر و آماده‌سازی بیشتر همتا مربیان و اجرای دقیق‌تر نظارت بالینی دارد.
متن کامل [PDF 858 kb]   (622 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: آموزش پزشكي
دریافت: 1398/9/3 | پذیرش: 1398/10/21 | انتشار: 1399/6/31

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.