مقدمه: سلامت معنوی در ادبیات آموزش پزشکی، به عنوان جوهر ذاتی و عنصری بسیار مهم فرهنگ محور تلقی می‌شود، در هر جامعه‌ای به صورت منحصر به فرد بروز پیدا می‌کند. پرداختن به سلامت معنوی در سیستم‌های آموزشی و درمانی منوط به آموزش‌های درست در این زمینه است. بنابراین هدف از این مطالعه، تبیین عوامل مؤثر بر آموزش کاربردی سلامت معنوی در علوم پزشکی ایران است.
روش بررسی: این مطالعه کیفی با روش تحلیل محتوای قراردادی انجام شد. داده‌های مطالعه از طریق مصاحبه حضوری و نیمه ساختاری با 23 نفر از متخصصان علوم پزشکی (پزشکی عمومی، علوم بالینی و علوم پایه) گردآوری شد و با استفاده از مراحل پیشنهادی لاندمن و گرانهایم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
نتایج: از تجزیه و تحلیل داده‌ها 5 درون‌مایه‌ی «تدریس اثربخش»، «توجه به فلسفه آموزش»، «برخورداری از ارتباطات مؤثر»، «توجه به ارزش‌های مذهبی» و «بازنگری برنامه‌های آموزشی» از 13 طبقه اصلی پدیدار گشت.
نتیجه‌گیری: با توجه به یافته¬های این مطالعه برای آموزش سلامت معنوی به صورت کاربردی، انجام مداخلات متعدد و چند جانبه آموزشی از سطوح بالای تصمیم¬گیری در دانشگاه¬ها و مراکز درمانی و آموزشی ضروری است. با توجه به این عوامل، جهت کاربردی نمودن آموزش سلامت معنوی در علوم پزشکی لازم است آموزشی رسمی و یکپارچه با توجه به ماهیت بین رشته¬ای سلامت معنوی طراحی و تدوین گردد تا با توجه به ارزش¬های مذهبی کشور و با توجه به متغیرهای فرهنگی و اجتماعی تبدیل به یک دیسیپلین حرفه¬ای و نظام¬مند گردد.
واژه‌های کلیدی: آموزش پزشکی، سلامت معنوی، آموزش کاربردی، تحلیل محتوای قراردادی



 

واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: آموزش پزشکی، سلامت معنوی، آموزش کاربردی، تحلیل محتوای قراردادی

متن کامل [PDF 801 kb]   (554 دریافت)