مقدمه: ارزشیابی قلب هر برنامه آموزشی است و در پرستاری به منظور اطمینان از صلاحیت فارغ التحصیلان، دارای اهمیت خاصی می‌باشد. به جهت اهمیت موضوع و وجود چالش فراوان در این زمینه این مطالعه با هدف تبیین تجربیات دانشجویان پرستاری از ارزشیابی بالینی انجام شد.

روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع کیفی به روش تحلیل محتوا است. مشارکت کنندگان در این پژوهش 12 نفر از دانشجویان ترم 8 می‌باشند. نمونه گیری به روش مبتنی بر هدف تا رسیدن به اشباع داده ها انجام شد. جمع آوری داده ها با به کارگیری مصاحبه نیمه ساختاریافته انجام شد. در قدم اول واحد‌های معنایی تعیین گردید. سپس کدگذاری انجام شد، به این صورت که واحدها بر اساس مشابهت در یک طبقه قرار گرفتند و زیر طبقات تشکیل شد و بعد با ترکیب طبقات درون مایه‌های اصلی استخراج گردید.

نتایج: 12 دانشجوی ترم هشت رشته پرستاری، در این مطالعه به کار گرفته شدند. بعد از بررسی یافته ها، فرآیند ارزشیابی موثر بعنوان درون مایه اصلی استخراج گردید. طبقات به وجود آمده شامل نوع ارزشیابی، توان حرفه ای مربی، ابزار ارزشیابی و جو فیزیکی و روانی ارزشیابی بود.

نتیجه‌گیری: فرآیند ارزشیابی موثر مفهومی است که باید مورد توجه قرار گیرد. برنامه ریزی صحیح جهت اصلاح فرآیند ارزشیابی جهت دستیابی به برآیندهای یادگیری و توانمند نمودن دانشجویان پرستاری ضروری است.