مقدمه: بکارگیری امکانات و فضاهای مناسب و استاندارد شده آموزشی می‌تواند تضمین‌کننده برنامه آموزشی اثربخش باشد. هدف این مطالعه، تدوین استانداردهای آموزشی پایه منابع آموزشی و کمک آموزشی دوره کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت‌ ویژه نوزادان بود.

روش‌ بررسی: مطالعه توصیفی- پیمایشی حاضر به روش دلفی با مشارکت 40 صاحب‌نظر در رشته پرستاری مراقبت ویژه نوزادان از سراسر ایران در سال 1393 انجام شد. صاحبنظران شامل متخصصین نوزادان و آموزش پزشکی، مدیران آموزشی، اساتید پرستاری کودکان، سرپرستاران بخش مراقبت ویژه نوزادان، دانشجویان و دانش‌آموختگان پرستاری مراقبت ویژه نوزادان، به روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند. مرحله اول، استانداردهای آموزشی مرتبط (24 گویه) از طریق مرورگسترده جمع‌آوری و در مرحله دوم طی سه دور به نظرسنجی گذاشته شد. دور اول و دوم به صورت تشکیل نشست با مشارکت 20 صاحبنظر از دانشگاه علوم پزشکی مشهد و دور سوم با ارسال ایمیل به 40صاحب‌نظر از سراسرکشور انجام شد. داده‌های دور اول با استفاده از میانگین و درصد و دوردوم و سوم با شاخص اعتبار محتوا و نسبت اعتبار محتوا تحلیل شد.

نتایج: در دور سوم 10 استاندارد آموزشی پایه برای دوره کارشناسی ارشد پرستاری مراقبت‌های ویژه نوزادان مورد توافق قرارگرفت. محورهای استانداردها شامل کلاس‌های آموزشی نظری و مرکز مهارت‌های بالینی مجهز، کارگاه آموزشی، محیط آموزشی مبتنی بر جامعه، تعداد کافی تخت‌های بخش مراقبت ویژه نوزادان، کتاب‌های تخصصی/سالن مطالعه دانشکده و بیمارستان، اینترنت وایرلس، اشتراک بانک‌های اطلاعاتی، تریای فعال و فرایند مصوب پژوهشی بود.

نتیجه‌گیری: یافته‌ها می‌تواند برای ارزیابی امکانات آموزشی دانشکده‌های مجری دوره کارشناسی ارشد مورد استفاده قرار گرفته و الگوی مناسبی برای استانداردسازی سایر رشته‌ها باشد.