مجله توسعه و آموزش پزشکی

سابقه و اهداف : با توجه به اهمیت درس مبانی نمونه‌برداری آلاینده‌های هوا برای دانشجویان رشته بهداشت حرفه‌ای و نقش وسایل کمک آموزشی در ارتقای یادگیری، مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان یادگیری دانشجویان در ارائه درس مبانی نمونه‌برداری آلاینده‌های هوا با به‌کارگیری محفظه شبیه‌سازی آلاینده‌های هوا انجام گردید.

روش ‌بررسی: این مطالعه از نوع مداخله‌ای نیمه‌تجربی و در سال 1391 صورت گرفت. جامعه پژوهش، دانشجویان مقطع کارشناسی رشته بهداشت حرفه‌ای دانشگاه علوم پزشکی یـزد می‌باشند. نمونه گیری با روش سرشـماری در دو گروه مورد و شاهد و با تعداد نمونه 53 نفر در هر گروه به صورت غیر تصادفی انجام گرفت. در آموزش گروه شاهد به روش سنتی (سخنرانی) و در گـروه مورد علاوه بر روش سـنتی از وسیله کمک آموزشی استفاده گردید و در پایان دوره نیز علاوه بر نظرسنجی، نمرات دانشجویان در دو گروه با استفاده از نرم‌افزار SPSS-11.5 ارزیابی شد.

یافته‌ها: آنالیز داده‌ها در گروه‌های مورد و شاهد نشان داد که میانگین نمره کسب شده توسط دانشجویان در گروه مورد برای بخش اندازه گیری ذرات قابل استنشاق 6/2±44/16، ذرات کلی 8/2±17/16 و لوله‌های آشکار‌ساز 3/2±06/17 می‌باشد. همچنین میانگین نمرات کسب شده در هر سه بخش عملی به طور معناداری از گروه شاهد بیشتر بود.

نتیجه‌گیری: بر اساس نتایج نظر سنجی‌های انجام شده از دانشجویان و همچنین نتایج ارزیابی‌ها، میزان یادگیری دانشجویان با استفاده از روش آموزش ترکیبی (آموزش سنتی به‌ همراه محفظه شبیه‌سازی آلاینده‌های هوابرد) بالاتر از گروه شاهد بوده است لذا می‌توان از این وسیله به عنوان یک وسیله کمک آموزشی جهت ارتقاء آموزش در دروس مربوطه بهره گرفت.