مقدمه: ارتباط متقابل علم پزشکی و ادبیات، امری انکارناپذیر است. بدیهی است که ادبیات با نظریات کسانی که در فضای پزشکی قرار دارند، غنا یافته و نویسندگان پزشک در حوزه ادبیات شاهکارهایی آفریده‌­اند؛ و متقابلاً حرفه پزشکی نیز مدیون کسانی است که با مهارت­‌های ادبی به انتقال دیدگاه‌­های خاص به عموم مردم توفیق­یافته‌ اند و اخلاق و فضیلت‌­های انسانی را در این حرفه تعلیم داده­‌اند.
روش بررسی: این پژوهش با تکیه بر شاهکارهای ادبی به صورت توصیفی و تحلیلی، تأثیر و تأثر ادبیات و پزشکی را بر همدیگر مورد بررسی قرار می­دهد.
نتایج: : اگر ادبیات وامدار علم پزشکی است، علم پزشکی نیز از ادبیات متأثر است. از آن­‌جا که هدف یک اثر ادبی، برانگیختن همدردی در خواننده یا تماشاچی است طرح رنج یک بیمار در یک اثر ادبی، باعث ایجاد یک همدردی پرشور در پزشک شده و پزشک را مجبور کرده یا به او الهام می­‌بخشد تا در مورد رنج بیمار اقدامی کرده باشد که اگر این همدردی به همدلی بینجامد مؤثرتر عمل خواهدکرد. علاوه بر آن ادبیات، باعث تحریک حس مسئولیت و تعهد در برابر همنوع بوده و در تنظیم شرح حال بیمار و تشخیص و درمان بیماری توسط پزشک نیز نقش مهمی دارد.
نتیجه‌گیری: دانشجویان پزشکی با خواندن ادبیات، علاوه بر یافتن مهارت در شرح­حال­نویسی و تشخیص و درمان، تعهد و همدلی را می­‌آموزند، تعهد و همدلیی که در کاهش درد و رنج بشری مؤثر خواهد افتاد.