مقدمه: بین‌المللی سازی آموزش عالی برابر اسناد بالا دستی کشور به عنوان یک اولویت و ضرورت برای دانشگاه‌ها تعیین شده است. هدف پژوهش پیش رو، بررسی نقش اعضای هیأت علمی در بین‌المللی‌سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور بود.
روش بررسی: برای انجام پژوهش از روش تحقیق ترکیبی استفاده گردید. در بخش کیفی با استفاده از نظریه زمینه‌ای از طریق بررسی متون و مصاحبه نیمه ساختار یافته با 20 نفر از خبرگان، نقش اعضا هیأت علمی شناسایی و در بخش کمی اعتبار و برازش عوامل با تکمیل پرسشنامه توسط 124 نفر از صاحبنظران با روش تحلیل معادلات ساختاری تعیین شد.
نتایج: چهار عامل شایستگی‌های فردی، فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی، توانمندسازی و تحرک اساتید همراه با 28 شاخص شناسایی گردید، براساس تحلیل عاملی مرتبه اول و دوم مقدار نسبت مجذور خی به درجه آزادی (CMIN/DF) برابر با 092/2 مقدار شاخص ریشه دوم میانگین مربعات باقی مانده (RMSEA) برابر با 054/0، میزان شاخص نکویی برازش (GFI) 983/0، شاخص تعدیل شده نکویی برازش (AGFI)، شاخص برازش تطبیقی (CFI)، شاخص برازش هنجار شده بنتلر بونت (NNFI)، شاخص برازش توکر-لویس (TLI)، شاخص برازش افزایشی (IFI) و شاخص برازش نسبی (RFI) بالاتر از %۹۰ به دست آمد، بنابراین داده‌های این پژوهش با ساختار عاملی این مقیاس برازش مناسبی دارد.
نتیجه‌گیری: اعضا هیأت علمی نقش کلیدی در بین‌المللی سازی دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور دارند و مدیریت دانشگاه‌ها می‌بایست در فرایند بین‌المللی ‌سازی از طریق حمایت سازمانی، مدیریت مشارکتی و سرمایه‌گذاری زمینه بین‌المللی‌ سازی را از طریق اساتید هموار نمایند.
واژه‌های کلیدی: اعضای هیأت علمی، بین‌المللی‌ سازی، دانشگاه علوم پزشکی

واژه‌های کلیدی: واژه‌های کلیدی: اعضای هیأت علمی، بین‌المللی‌ سازی، دانشگاه علوم پزشکی

متن کامل [PDF 956 kb]   (569 دریافت)