مجله توسعه و آموزش پزشکی

  سابقه و اهداف : روش‌های مختلف تدریس، پیامدها و عملکردهای متفاوتی دارند . از طرفی حجم مهارت‌های مورد نیاز یادگیری دانشجویان زیاد و زمان آموختن آن‌ها کم است. هدف از این مطالعه، مقایسه دو روش تدریس با استفاده از گزارش یک مورد واقعی به عنوان یک رویکرد ترکیبی و سخنرانی در یادگیری درس جراحی عمومی در دانشجویان پزشکی می‌باشد.

  روش بررسی: این مطالعه به صورت نیمه تجربی بر روی دو گروه متوالی دانشجویان پزشکی ورودی 88 (33 و 36 نفره) به دو شیوه سخنرانی و گزارش یک مورد واقعی انجام گرفت. در پایان هر دوره، آزمون بیست سؤالی چهار گزینه‌ای که به روش استاندارد تهیه شده بود گرفته شد. سپس نمرات هر دو گروه، با استفاده از آزمون‌های آماری توصیفی، دقیق فیشر و T-TEST مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

  یافته‌ها: میانگین نمرات در گروه تدریس با استفاده از گزارش یک مورد واقعی 79/1 ± 83/16 و در گروه سخنرانی 70/1 ± 69/12 بود که اختلاف معنی داری بین دو گروه وجود داشت. (001/0 P< ) میانگین نمرات در سؤالات با تاکسونومی 2 و 3 در دو گروه اختلاف معنی دار داشتند ولی این اختلاف در سؤالات با تاکسونومی 1 معنی دار نبود. میانگین نمره ارزشیابی مدرس از طرف دانشجویان در گروه گزارش یک مورد واقعی نسبت به گروه سخنرانی 74/1 (70/8% ) افزایش داشت .

  نتیجه‌گیری: روش‌های تدریس با رویکرد ترکیبی به واسطه ایجاد یادگیری بهتر باعث افزایش سطح نمرات، به خصوص در مورد سؤالات تفسیری و تحلیلی گردیده و رضایت بیشتری را از جانب دانشجو به همراه دارند .